九辩

九辩原文：

大将军出战，白日暗榆关。三面黄金甲，单于破胆还。
但怪朱丝韵枯木，那知古润坠寒泉。鸟啼静夜应传谱，风入寒松拟续弦。妙体难寻斤斲处，高吟宁堕膝横边。饮光到此如欣舞，笑倒云门逸格禅。
文溪似秋浦，窈窕湛寒玉。天净波平一鉴开，倒影金华千仞绿。人家多住溪东西，飞栋辉煌接华屋。疏槐杨柳荫当门，翠荇红蕖悦心目。康氏楼居更萧爽，雕栏百尺凌云上。仙姥峰高望欲齐，状元洲近平如掌。词翁酒客屡招寻，吹竹弹丝共欢赏。风物清华入吟啸，阛阓喧嚣断轮鞅。忆昔总角初常游溪之涯，拆竿坐石堪垂钓，临水提筐逢浣纱。朅来忽复四十载，漂泊不归双鬓华。天涯往往闻逸兴，邂逅题诗徒自嗟。岂不闻宋朝曾孝子，三子科名相继起。连篇文采动公卿，文溪之名自兹始。今人何必非古人，珍重贻谋在经史。他年若绾银黄来，仰视高楼耀闾里。
东风叶时，匪沃匪飘。莫雪凝川，莫阴沍郊。朝不徯夕乃销，东风之行地上兮。上德临慝，匪戮匪枭。莫暴在野，莫丑在阶。以踣以歼，夕不徯朝。陇西公来浚都兮。东风叶时，匪凿匪穮。莫蛰在泉，莫枯在条。宵不徯晨乃繇。东风之行地上兮。上德为政，匪食匪招。莫顾于家，莫流于辽。以饱以回，晨不徯宵。陇西公来浚都兮。
一筇循野岸，凉思集衣襟。雁阵迷秦篆，蛩声助越吟。溪黄添夜潦，云黑载秋霖。未必号寒甚，前村急暮砧。
杭州从事真文儒，乃是丹山九苞之凤雏。春风葳蕤开玉树，明月皎洁涵冰壶。伊昔跨马游京都，翩翩彩服亲庭趋。太常博士众所敬，仪表自与常人殊。呜呼耆旧今已无，空馀故宅临东湖。嗟余避地颇相近，不得再见成长吁。山中六月火云热，多君为我来肩舆。衣冠如睹太常面，令我旧事怀姑胥。呼儿出为佳客拜，遣仆往问香醪沽。黄鸡啄黍或可饷，青韭剪雨时堪须。夜深秉烛忘梦寐，脱巾且挂长松株。酒酣慷慨肝胆露，驾言欲问青云途。飘然挂席上北斗，海涛日出扶金乌。觚棱翘首天咫尺，五云深处陈嘉谟。先公馀泽犹未已，青毡故物还须臾。青毡故物还须臾，此行善保千金躯。

九辩拼音解读：

dà jiāng jun1 chū zhàn ，bái rì àn yú guān 。sān miàn huáng jīn jiǎ ，dān yú pò dǎn hái 。
dàn guài zhū sī yùn kū mù ，nà zhī gǔ rùn zhuì hán quán 。niǎo tí jìng yè yīng chuán pǔ ，fēng rù hán sōng nǐ xù xián 。miào tǐ nán xún jīn zhuó chù ，gāo yín níng duò xī héng biān 。yǐn guāng dào cǐ rú xīn wǔ ，xiào dǎo yún mén yì gé chán 。
wén xī sì qiū pǔ ，yǎo tiǎo zhàn hán yù 。tiān jìng bō píng yī jiàn kāi ，dǎo yǐng jīn huá qiān rèn lǜ 。rén jiā duō zhù xī dōng xī ，fēi dòng huī huáng jiē huá wū 。shū huái yáng liǔ yīn dāng mén ，cuì xìng hóng qú yuè xīn mù 。kāng shì lóu jū gèng xiāo shuǎng ，diāo lán bǎi chǐ líng yún shàng 。xiān lǎo fēng gāo wàng yù qí ，zhuàng yuán zhōu jìn píng rú zhǎng 。cí wēng jiǔ kè lǚ zhāo xún ，chuī zhú dàn sī gòng huān shǎng 。fēng wù qīng huá rù yín xiào ，huán huì xuān xiāo duàn lún yāng 。yì xī zǒng jiǎo chū cháng yóu xī zhī yá ，chāi gān zuò shí kān chuí diào ，lín shuǐ tí kuāng féng huàn shā 。qiè lái hū fù sì shí zǎi ，piāo bó bú guī shuāng bìn huá 。tiān yá wǎng wǎng wén yì xìng ，xiè hòu tí shī tú zì jiē 。qǐ bú wén sòng cháo céng xiào zǐ ，sān zǐ kē míng xiàng jì qǐ 。lián piān wén cǎi dòng gōng qīng ，wén xī zhī míng zì zī shǐ 。jīn rén hé bì fēi gǔ rén ，zhēn zhòng yí móu zài jīng shǐ 。tā nián ruò wǎn yín huáng lái ，yǎng shì gāo lóu yào lǘ lǐ 。
dōng fēng yè shí ，fěi wò fěi piāo 。mò xuě níng chuān ，mò yīn hú jiāo 。cháo bú xī xī nǎi xiāo ，dōng fēng zhī háng dì shàng xī 。shàng dé lín tè ，fěi lù fěi xiāo 。mò bào zài yě ，mò chǒu zài jiē 。yǐ bó yǐ jiān ，xī bú xī cháo 。lǒng xī gōng lái xùn dōu xī 。dōng fēng yè shí ，fěi záo fěi biāo 。mò zhé zài quán ，mò kū zài tiáo 。xiāo bú xī chén nǎi yáo 。dōng fēng zhī háng dì shàng xī 。shàng dé wéi zhèng ，fěi shí fěi zhāo 。mò gù yú jiā ，mò liú yú liáo 。yǐ bǎo yǐ huí ，chén bú xī xiāo 。lǒng xī gōng lái xùn dōu xī 。
yī qióng xún yě àn ，liáng sī jí yī jīn 。yàn zhèn mí qín zhuàn ，qióng shēng zhù yuè yín 。xī huáng tiān yè liáo ，yún hēi zǎi qiū lín 。wèi bì hào hán shèn ，qián cūn jí mù zhēn 。
háng zhōu cóng shì zhēn wén rú ，nǎi shì dān shān jiǔ bāo zhī fèng chú 。chūn fēng wēi ruí kāi yù shù ，míng yuè jiǎo jié hán bīng hú 。yī xī kuà mǎ yóu jīng dōu ，piān piān cǎi fú qīn tíng qū 。tài cháng bó shì zhòng suǒ jìng ，yí biǎo zì yǔ cháng rén shū 。wū hū qí jiù jīn yǐ wú ，kōng yú gù zhái lín dōng hú 。jiē yú bì dì pō xiàng jìn ，bú dé zài jiàn chéng zhǎng yù 。shān zhōng liù yuè huǒ yún rè ，duō jun1 wéi wǒ lái jiān yú 。yī guàn rú dǔ tài cháng miàn ，lìng wǒ jiù shì huái gū xū 。hū ér chū wéi jiā kè bài ，qiǎn pú wǎng wèn xiāng láo gū 。huáng jī zhuó shǔ huò kě xiǎng ，qīng jiǔ jiǎn yǔ shí kān xū 。yè shēn bǐng zhú wàng mèng mèi ，tuō jīn qiě guà zhǎng sōng zhū 。jiǔ hān kāng kǎi gān dǎn lù ，jià yán yù wèn qīng yún tú 。piāo rán guà xí shàng běi dòu ，hǎi tāo rì chū fú jīn wū 。gū léng qiào shǒu tiān zhǐ chǐ ，wǔ yún shēn chù chén jiā mó 。xiān gōng yú zé yóu wèi yǐ ，qīng zhān gù wù hái xū yú 。qīng zhān gù wù hái xū yú ，cǐ háng shàn bǎo qiān jīn qū 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

九辩相关翻译

①凤凰台：在金陵凤凰山上。江：长江。
⑷复：作“和”，与。
①“寂寞”二句：此系对韦庄调寄《应天长》二词中有关语句的隐括和新变。

九辩相关赏析

2.“洛神”是他的精神寄托，但她只能存在于想象之中，现实中难以找到，失落无限；

人与人交流需掌握适当技巧，在劝诫指正别人时也应做到趋利避害。

作者介绍

戴表元 戴表元(1244～1310）宋末元初文学家，被称为“东南文章大家”。字帅初，一字曾伯，号剡源，庆元奉化剡源榆林（今属浙江班溪镇榆林村）人。宋咸淳七年进士，元大德八年，被荐为信州教授。再调婺州，因病辞归。论诗主张宗唐得古，诗风清深雅洁，类多伤时悯乱、悲忧感愤之辞。著有《剡源集》