江神子·赋梅寄余叔良

江神子·赋梅寄余叔良原文：

忆昨天南独倚楼，德星烱烱夜悠悠。贾生名重醇儒列，韩愈才高博士流。老去囊中无长物，由来皮里有春秋。他年禁直皇居近，天禄书多待校雠。
二宋久云远，遗风君庶几。才华试文战，政誉蔼王畿。梅岭方腾最，雪谿俄赋归。情亲今已矣，老泪不胜挥。
闻说锄耰手自持，力耕初不原天知。却防有客携壶到，杞菊应添一两畦。
远桃舒浅红，独柳荫馀绿。乌犍何从来，骈首度川曲。春波浩沄沄，好雨夜初足。怜此耕力疲，田翁能羁束。
燕树渺，蜀云低。娇小惯相依。而今劳燕各东西。偏是说双飞。天涯路，凌波步。相忆何如相晤。杜鹃枝上尽情啼。红透落花泥。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。

江神子·赋梅寄余叔良拼音解读：

yì zuó tiān nán dú yǐ lóu ，dé xīng jiǒng jiǒng yè yōu yōu 。jiǎ shēng míng zhòng chún rú liè ，hán yù cái gāo bó shì liú 。lǎo qù náng zhōng wú zhǎng wù ，yóu lái pí lǐ yǒu chūn qiū 。tā nián jìn zhí huáng jū jìn ，tiān lù shū duō dài xiào chóu 。
èr sòng jiǔ yún yuǎn ，yí fēng jun1 shù jǐ 。cái huá shì wén zhàn ，zhèng yù ǎi wáng jī 。méi lǐng fāng téng zuì ，xuě jī é fù guī 。qíng qīn jīn yǐ yǐ ，lǎo lèi bú shèng huī 。
wén shuō chú yōu shǒu zì chí ，lì gēng chū bú yuán tiān zhī 。què fáng yǒu kè xié hú dào ，qǐ jú yīng tiān yī liǎng qí 。
yuǎn táo shū qiǎn hóng ，dú liǔ yīn yú lǜ 。wū jiān hé cóng lái ，pián shǒu dù chuān qǔ 。chūn bō hào yún yún ，hǎo yǔ yè chū zú 。lián cǐ gēng lì pí ，tián wēng néng jī shù 。
yàn shù miǎo ，shǔ yún dī 。jiāo xiǎo guàn xiàng yī 。ér jīn láo yàn gè dōng xī 。piān shì shuō shuāng fēi 。tiān yá lù ，líng bō bù 。xiàng yì hé rú xiàng wù 。dù juān zhī shàng jìn qíng tí 。hóng tòu luò huā ní 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

江神子·赋梅寄余叔良相关翻译

②谋：图谋，营求。艳态：美艳的姿态，指酒席上的歌妓。风情：风月之情。此处是作者自称年已老去，没有了少年时的风月情怀。剩把芳尊倒：只管将酒杯斟满。剩把：只管把。芳樽：精致的酒器。亦借指美酒。
③晚：晚照或晚气。

江神子·赋梅寄余叔良相关赏析

君子之车，既庶且多。君子之马，既闲且驰。矢诗不多，维岂遂歌。
常羡人间琢玉郎，天应乞与点酥娘。尽道清歌传皓齿，风起，雪飞炎海变清凉。(天应乞与 一作：天教分付； 尽道 一作：自作)万里归来颜愈少，微笑，笑时犹带岭梅香。试问岭南应不好，却道：此心安处是吾乡。

作者介绍

韩驹 韩驹（1080～1135）北宋末南宋初江西诗派诗人，诗论家。字子苍，号牟阳，学者称他陵阳先生。陵阳仙井（治今四川仁寿）人。少时以诗为苏辙所赏。徽宗政和初，召试舍人院，赐进士出身，除秘书省正字，因被指为苏轼之党谪降，后复召为著作郎，校正御前文籍。宣和五年（1123）除秘书少监，六年，迁中书舍人兼修国史。高宗立，知江州。绍兴五年（1135）卒。写诗讲究韵律，锤字炼句，追求来历典故，写有一些反映现实生活的佳作，有《陵阳集》四卷，今存。