四月二十三日晚同太冲表之公实野步

四月二十三日晚同太冲表之公实野步原文：

万国同风十二年，冯夷吹向日南天。当场定有翻空手，出为吾君洗毒烟。
外馆嫔仪贵，中参睿渥深。初笄横白玉，盛服镂黄金。风度箫声远，河低婺彩沈。夜台留册谥，凄怆即徽音。杳霭异湘川，飘飖驾紫烟。凤楼人已去，鸾镜月空悬。雾湿汤沐地，霜凝脂粉田。音容无处所，应在玉皇前。
秋风一舸下沧浪，想见占繇听鹊忙。两夏作僧犹有债，三旬为客更须偿。君才有用今千里，我拙无堪尚一方。好去玉霄云海上，寄声江汉永相望。
渐渐东方，渐冲和鲜明，秀灵相接。渐次转迁南陆，阳晶炽赫。暑炎光晔。渐令西境金华聚，渐轮在北相凝浃。渐成悟，渐见四时，怎生拈捻。渐渐须臾岁业。渐别作仙家，景堪招摄。渐把气神炼，变真丹就上，愈加调燮。渐知行入前程路，渐分朗、足开云蹑。渐无做，渐高道成德猎。
花萼相辉瑞锦屏，探春半度恋春情。貌同腻玉镂雕就，衣是缕金丝织成。应笑玉华头髻重，爱更金粟擘环清。温柔谁更鲁倾国，只数杨家姊妹名。
停杯投箸不能食，拔剑四顾心茫然。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
岁晚江空，更风雪、连朝情恶。门紧闭、清寒＊＊，重重帘幕。老屋数椽聊掩庇，山田几亩多硗确。叹前村、乔木碧参天，今凋落。三杯酒，还堪乐。一局棋，尤难着。任功名盖世，到头都错。世事宛如春梦短，人情恰似秋云薄。对青灯、感慨几兴亡，今犹昨。

四月二十三日晚同太冲表之公实野步拼音解读：

wàn guó tóng fēng shí èr nián ，féng yí chuī xiàng rì nán tiān 。dāng chǎng dìng yǒu fān kōng shǒu ，chū wéi wú jun1 xǐ dú yān 。
wài guǎn pín yí guì ，zhōng cān ruì wò shēn 。chū jī héng bái yù ，shèng fú lòu huáng jīn 。fēng dù xiāo shēng yuǎn ，hé dī wù cǎi shěn 。yè tái liú cè shì ，qī chuàng jí huī yīn 。yǎo ǎi yì xiāng chuān ，piāo yáo jià zǐ yān 。fèng lóu rén yǐ qù ，luán jìng yuè kōng xuán 。wù shī tāng mù dì ，shuāng níng zhī fěn tián 。yīn róng wú chù suǒ ，yīng zài yù huáng qián 。
qiū fēng yī gě xià cāng làng ，xiǎng jiàn zhàn yáo tīng què máng 。liǎng xià zuò sēng yóu yǒu zhài ，sān xún wéi kè gèng xū cháng 。jun1 cái yǒu yòng jīn qiān lǐ ，wǒ zhuō wú kān shàng yī fāng 。hǎo qù yù xiāo yún hǎi shàng ，jì shēng jiāng hàn yǒng xiàng wàng 。
jiàn jiàn dōng fāng ，jiàn chōng hé xiān míng ，xiù líng xiàng jiē 。jiàn cì zhuǎn qiān nán lù ，yáng jīng chì hè 。shǔ yán guāng yè 。jiàn lìng xī jìng jīn huá jù ，jiàn lún zài běi xiàng níng jiā 。jiàn chéng wù ，jiàn jiàn sì shí ，zěn shēng niān niǎn 。jiàn jiàn xū yú suì yè 。jiàn bié zuò xiān jiā ，jǐng kān zhāo shè 。jiàn bǎ qì shén liàn ，biàn zhēn dān jiù shàng ，yù jiā diào xiè 。jiàn zhī háng rù qián chéng lù ，jiàn fèn lǎng 、zú kāi yún niè 。jiàn wú zuò ，jiàn gāo dào chéng dé liè 。
huā è xiàng huī ruì jǐn píng ，tàn chūn bàn dù liàn chūn qíng 。mào tóng nì yù lòu diāo jiù ，yī shì lǚ jīn sī zhī chéng 。yīng xiào yù huá tóu jì zhòng ，ài gèng jīn sù bò huán qīng 。wēn róu shuí gèng lǔ qīng guó ，zhī shù yáng jiā zǐ mèi míng 。
tíng bēi tóu zhù bú néng shí ，bá jiàn sì gù xīn máng rán 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
suì wǎn jiāng kōng ，gèng fēng xuě 、lián cháo qíng è 。mén jǐn bì 、qīng hán ＊＊，zhòng zhòng lián mù 。lǎo wū shù chuán liáo yǎn bì ，shān tián jǐ mǔ duō qiāo què 。tàn qián cūn 、qiáo mù bì cān tiān ，jīn diāo luò 。sān bēi jiǔ ，hái kān lè 。yī jú qí ，yóu nán zhe 。rèn gōng míng gài shì ，dào tóu dōu cuò 。shì shì wǎn rú chūn mèng duǎn ，rén qíng qià sì qiū yún báo 。duì qīng dēng 、gǎn kǎi jǐ xìng wáng ，jīn yóu zuó 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

四月二十三日晚同太冲表之公实野步相关翻译

②缛彩：也作“縟采”，绚丽的色彩。
④罗家：设罗网捕雀的人。
④　　己巳：1749年（乾隆十四年）。

四月二十三日晚同太冲表之公实野步相关赏析

“齐宫往事谩省”，引出兴亡之感来。齐女化蝉，古老的故事仍不时地在人们的脑子里闪现，常以它为话题，谈个不休。可是此时连齐女的化身——蝉也已悄然离去，雨后空山，烟月古柳，又何处可觅踪。清脆的鸣声、终归是梦幻而已。这是因宋陵被侵，引发词人怀旧的情怀。“齐女”已消失，宋陵被毁坏了，故国已不堪回首，痛彻肺肝也。“拂冰笺”、“拈琴谱”了。“冰笺”和“琴谱”总会令人睹物思故的。“满地霜红”道出：深秋时节霜风凄紧，惨红的叶子飘浮于地，倩影杳然，令人思念不已。只好寻觅秋蝉亡去前脱下的外壳，以寄托自己深长的情思。

作者介绍

张嵫 张嵫，字功父，号约齐，为南宋初年的词人。为南宋初大将张俊之孙，临安城里的豪富。他在饮酒吟诗余，也画些竹石古木，笔调飘逸，字画亦工。