劳劳亭

劳劳亭原文：

秋光淡薄磨青铜，舞风霜叶鱼腮红。鸡窗岑寂兴不浅，结客支筇扣梵宫。联翻步蹑孤烟际，陇上凄凉一笛风。穿云裂石声满谷，惊飞雁阵横晴空。高僧拥衲卧云久，诸方勘破心玲珑。我来奓户据禅榻，堂堂标格对总公。旋烹冰液破我闷，浇肠七椀追卢仝。水沈烟断香透顶，津津喜气生眉峰。傅岩真隐已先去，谁与壮浪吟争雄。朱弦纵事奏流水，俚耳知音亦罕逢。不禁风物撩诗眼，强作险语惭非工。安得汤休占此景，碧云之句当奇锋。会沽村酒行莲社，忘归一任夕阳舂。
烟花虽媚思沈冥，犹自抬头护翠翎。强听紫箫如欲舞，困眠红树似依屏。因思桂蠹伤肌骨，为忆松鹅损性灵。尽日春风吹不起，钿毫金缕一星星。
丛林清誉重，湖海惯遨游。翠竹存吾道，黄花映毳裘。谈玄风穴辈，达理大颠流。欲效留衣别，容予入社不。
才过重九，此会胡为者。兰麝煖，琼浆写。亲朋齐致祝，奏伎都妖冶。千秋岁，先生始把尘寰舍。听祝惭颜赭。自分疏狂野。云路拙，投闲且。马牛安足齿，短鬌繁霜惹。宾劝我，一杯聊闰登高也。
铜壶莲漏声频滴，蓉枕夜凉初倦。酒力才消，愁肠暂解，梦到何方庭院。花如人面。看曲曲银屏，碧天云汉。玉宇琼宫，神仙莫是旧时眷。低徊者般依恋。奈怯怯柔魂，晓风吹转。翠幕灯昏，鸭炉香淡，零落钿蝉金燕。琉璃匣畔。怕弹指华年，等闲偷换。闷压鸳衾，袖罗松宝钏。
天地水三官，下界吹龙笛。蓦听开元虎啸声，风伯雨师寂。至孝养孀亲，红锦蛇吞鳖。六路青牛驾宝车，显圣功端的。
皇矣圣宋，立国以仁。兼爱南北，肤暨介鳞。蠢芘逆全，假义俫臣。给以餽餫，列之簪绅。鹰饱别剔，浸无忌惮。边臣戕贼，居民涂炭。据我监城，喻口植干。继逼海陵，恣为泮奂。玺书飞下，皇威赫然。声罪致讨，仇激普天。许之节铖，副以金钱。奋忠效命，谁不争先。粤有世臣，虏使元帅。罗致英才，虓将云会。贾勇摧锋，前无坚对。逆全授首，信阳城外。昔淮蔡惟断成功。至平泽潞，伐谋群雄。圣君贤相，视昔则同。山水阳膻，一洗而空。钜伏就不，殊方仰德。鲸波不惊，狼烟永息。男耕女桑，四民安职。玉烛即调，金穰可必。圣君贤相，益固本根。广求民瘼，博尽忠言。屏除贪吏，澄浴治源。狂谋不起，国势常尊。一介微官，尝玷策府。颂我君相，或占古语。於万斯年，受天之佑。锡公纯虾，眉寿何鲁。
君来我去国，我还君得州。世事巧违人，参辰不同谋。庚午蜀贡琛，君亚龙头。回翔三十的，班序晚见收。边声震宇县，枢{上笔下完}须忍受筹。心期白粉闱，晋扈翠云裘。忽以外庸请，高轩拥前驺。展也清庙器，若为南国侯。事会转轇轕，材难费搜求。似闻石廪峰，琼佩郁飞浮。其下维清湘，杜兰满汀洲。官间足娱玩，聊以宽隐忧。良会当有期，玉泉来蹇修。芳声保不沫，岁晏终绸缪。我迂谅无补，行世况鲜俦。言归承明直，尘容祗含羞。思土重纡轸，风埃苦淹留。伫君建中业，同理溯峡舟。白首三间茅，相依岷峨陬。
天地怒气散，凯风若颠喜。吹彼枳棘墟，不入邃屋里。北风何其凉，雨雪雱不止。卒岁无衣裘，穴处犹冻死。六月如蒸炊，执扇犹秉毁。芃芃黍苗花，吹落不结子。老农悲不获，飞鸟喜自恣。虽难答天恩，愿天投木李。

劳劳亭拼音解读：

qiū guāng dàn báo mó qīng tóng ，wǔ fēng shuāng yè yú sāi hóng 。jī chuāng cén jì xìng bú qiǎn ，jié kè zhī qióng kòu fàn gōng 。lián fān bù niè gū yān jì ，lǒng shàng qī liáng yī dí fēng 。chuān yún liè shí shēng mǎn gǔ ，jīng fēi yàn zhèn héng qíng kōng 。gāo sēng yōng nà wò yún jiǔ ，zhū fāng kān pò xīn líng lóng 。wǒ lái zhà hù jù chán tà ，táng táng biāo gé duì zǒng gōng 。xuán pēng bīng yè pò wǒ mèn ，jiāo cháng qī wǎn zhuī lú tóng 。shuǐ shěn yān duàn xiāng tòu dǐng ，jīn jīn xǐ qì shēng méi fēng 。fù yán zhēn yǐn yǐ xiān qù ，shuí yǔ zhuàng làng yín zhēng xióng 。zhū xián zòng shì zòu liú shuǐ ，lǐ ěr zhī yīn yì hǎn féng 。bú jìn fēng wù liáo shī yǎn ，qiáng zuò xiǎn yǔ cán fēi gōng 。ān dé tāng xiū zhàn cǐ jǐng ，bì yún zhī jù dāng qí fēng 。huì gū cūn jiǔ háng lián shè ，wàng guī yī rèn xī yáng chōng 。
yān huā suī mèi sī shěn míng ，yóu zì tái tóu hù cuì líng 。qiáng tīng zǐ xiāo rú yù wǔ ，kùn mián hóng shù sì yī píng 。yīn sī guì dù shāng jī gǔ ，wéi yì sōng é sǔn xìng líng 。jìn rì chūn fēng chuī bú qǐ ，diàn háo jīn lǚ yī xīng xīng 。
cóng lín qīng yù zhòng ，hú hǎi guàn áo yóu 。cuì zhú cún wú dào ，huáng huā yìng cuì qiú 。tán xuán fēng xué bèi ，dá lǐ dà diān liú 。yù xiào liú yī bié ，róng yǔ rù shè bú 。
cái guò zhòng jiǔ ，cǐ huì hú wéi zhě 。lán shè xuān ，qióng jiāng xiě 。qīn péng qí zhì zhù ，zòu jì dōu yāo yě 。qiān qiū suì ，xiān shēng shǐ bǎ chén huán shě 。tīng zhù cán yán zhě 。zì fèn shū kuáng yě 。yún lù zhuō ，tóu xián qiě 。mǎ niú ān zú chǐ ，duǎn duǒ fán shuāng rě 。bīn quàn wǒ ，yī bēi liáo rùn dēng gāo yě 。
tóng hú lián lòu shēng pín dī ，róng zhěn yè liáng chū juàn 。jiǔ lì cái xiāo ，chóu cháng zàn jiě ，mèng dào hé fāng tíng yuàn 。huā rú rén miàn 。kàn qǔ qǔ yín píng ，bì tiān yún hàn 。yù yǔ qióng gōng ，shén xiān mò shì jiù shí juàn 。dī huái zhě bān yī liàn 。nài qiè qiè róu hún ，xiǎo fēng chuī zhuǎn 。cuì mù dēng hūn ，yā lú xiāng dàn ，líng luò diàn chán jīn yàn 。liú lí xiá pàn 。pà dàn zhǐ huá nián ，děng xián tōu huàn 。mèn yā yuān qīn ，xiù luó sōng bǎo chuàn 。
tiān dì shuǐ sān guān ，xià jiè chuī lóng dí 。mò tīng kāi yuán hǔ xiào shēng ，fēng bó yǔ shī jì 。zhì xiào yǎng shuāng qīn ，hóng jǐn shé tūn biē 。liù lù qīng niú jià bǎo chē ，xiǎn shèng gōng duān de 。
huáng yǐ shèng sòng ，lì guó yǐ rén 。jiān ài nán běi ，fū jì jiè lín 。chǔn pí nì quán ，jiǎ yì lái chén 。gěi yǐ kuì yùn ，liè zhī zān shēn 。yīng bǎo bié tī ，jìn wú jì dàn 。biān chén qiāng zéi ，jū mín tú tàn 。jù wǒ jiān chéng ，yù kǒu zhí gàn 。jì bī hǎi líng ，zì wéi pàn huàn 。xǐ shū fēi xià ，huáng wēi hè rán 。shēng zuì zhì tǎo ，chóu jī pǔ tiān 。xǔ zhī jiē chéng ，fù yǐ jīn qián 。fèn zhōng xiào mìng ，shuí bú zhēng xiān 。yuè yǒu shì chén ，lǔ shǐ yuán shuài 。luó zhì yīng cái ，xiāo jiāng yún huì 。jiǎ yǒng cuī fēng ，qián wú jiān duì 。nì quán shòu shǒu ，xìn yáng chéng wài 。xī huái cài wéi duàn chéng gōng 。zhì píng zé lù ，fá móu qún xióng 。shèng jun1 xián xiàng ，shì xī zé tóng 。shān shuǐ yáng shān ，yī xǐ ér kōng 。jù fú jiù bú ，shū fāng yǎng dé 。jīng bō bú jīng ，láng yān yǒng xī 。nán gēng nǚ sāng ，sì mín ān zhí 。yù zhú jí diào ，jīn ráng kě bì 。shèng jun1 xián xiàng ，yì gù běn gēn 。guǎng qiú mín mò ，bó jìn zhōng yán 。píng chú tān lì ，chéng yù zhì yuán 。kuáng móu bú qǐ ，guó shì cháng zūn 。yī jiè wēi guān ，cháng diàn cè fǔ 。sòng wǒ jun1 xiàng ，huò zhàn gǔ yǔ 。yú wàn sī nián ，shòu tiān zhī yòu 。xī gōng chún xiā ，méi shòu hé lǔ 。
jun1 lái wǒ qù guó ，wǒ hái jun1 dé zhōu 。shì shì qiǎo wéi rén ，cān chén bú tóng móu 。gēng wǔ shǔ gòng chēn ，jun1 yà lóng tóu 。huí xiáng sān shí de ，bān xù wǎn jiàn shōu 。biān shēng zhèn yǔ xiàn ，shū {shàng bǐ xià wán }xū rěn shòu chóu 。xīn qī bái fěn wéi ，jìn hù cuì yún qiú 。hū yǐ wài yōng qǐng ，gāo xuān yōng qián zōu 。zhǎn yě qīng miào qì ，ruò wéi nán guó hóu 。shì huì zhuǎn jiāo gé ，cái nán fèi sōu qiú 。sì wén shí lǐn fēng ，qióng pèi yù fēi fú 。qí xià wéi qīng xiāng ，dù lán mǎn tīng zhōu 。guān jiān zú yú wán ，liáo yǐ kuān yǐn yōu 。liáng huì dāng yǒu qī ，yù quán lái jiǎn xiū 。fāng shēng bǎo bú mò ，suì yàn zhōng chóu miù 。wǒ yū liàng wú bǔ ，háng shì kuàng xiān chóu 。yán guī chéng míng zhí ，chén róng zhī hán xiū 。sī tǔ zhòng yū zhěn ，fēng āi kǔ yān liú 。zhù jun1 jiàn zhōng yè ，tóng lǐ sù xiá zhōu 。bái shǒu sān jiān máo ，xiàng yī mín é zōu 。
tiān dì nù qì sàn ，kǎi fēng ruò diān xǐ 。chuī bǐ zhǐ jí xū ，bú rù suì wū lǐ 。běi fēng hé qí liáng ，yǔ xuě pāng bú zhǐ 。zú suì wú yī qiú ，xué chù yóu dòng sǐ 。liù yuè rú zhēng chuī ，zhí shàn yóu bǐng huǐ 。péng péng shǔ miáo huā ，chuī luò bú jié zǐ 。lǎo nóng bēi bú huò ，fēi niǎo xǐ zì zì 。suī nán dá tiān ēn ，yuàn tiān tóu mù lǐ 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

劳劳亭相关翻译

⑭子：您，古代男子的尊称，这里指朋友。
①寄雁”句：传说雁南飞时不过衡阳回雁峰，更不用说岭南了。

劳劳亭相关赏析

在秋天大丰收的时候，展示的是另一种欢快的画面：收割庄稼的镰刀声此起彼伏，如同音乐的节奏一般，各种谷物很快就堆积成山，从高处看像高高的城墙，从两边看像密密的梳齿，于是上百个粮仓一字儿排开收粮入库。个个粮仓都装满了粮食，妇人孩子喜气洋洋。“民以食为天”，有了粮食心不慌，才能过上安稳的日子。这可说是“田家乐图”吧！

“玉楼明月长相忆，柳丝袅娜春无力。”首两句点明时间、地点和诗歌主人公的身份。一句“玉楼明月长相忆”，即将全词笼罩在一片离情别绪的氛围之中。柳丝袅娜，正是暮春时节，闺楼中的思妇，在明月之夜，正在苦苦地思忆着远方的离人。楼如白玉，楼外垂柳摇曳，并且在明月朗照之下，景象非常清幽。春风沉醉，这应是春情生发的大好辰光，此景是思妇所见，却教她顿生悔恨之情。“春无力”三字描写春柳柔媚，反衬了主人公相思之久且深，暗示思妇的痛苦不堪、心神恍惚而无可奈何的情态。

作者介绍

范端臣 范端臣（1116-1178）字元卿，号蒙斋，兰溪香溪（今浙江兰溪）人。自幼从叔父范浚学，千言成诵，过目不忘。诗书易理，备研其精；正草隶篆，皆造于妙，为范浚高第弟子。著有《蒙斋集》，包括诗集3卷，文集20卷行世。