念奴娇·宪宗平淮西

念奴娇·宪宗平淮西原文：

弘治岁乙丑，秋月已踰仲。重阳后第四，夜半天宇空。月落斗指寅，谯笛将四弄。老我贪睡汉，布被寒独拥。忽然床席振，彳亍惊我梦。起坐急披衣，身仆心愈恐。铿然堕屋瓦，戛尔摇柱栋。灯底翻膏油，壁下倒齑瓮。老妻呼难言，稚子亦号恸。始惑稍方悟，乃知是地动。传闻心胆寒，目击毛骨悚。夫惟地静物，奚乃健而踊。或云气纾缩，阴结浊且重。或云鳌背负，是否鳞甲耸。知者既云寡，言者徒尔众。得非世运关，妖孽先发纵。为语当路人，脩省勿懞慬。谆谆二苏诗，我语安足用。
大区何浑沦，元气乃潜泄。忽然为山水，无往不融结。遥天偶一照，厚地空馀冽。盈将光共生，涸与魄同灭。玄机自消长，至理谁圆缺。发挥虽有在，窥测尚未决。枯柤曾几栖，断洑遽中裂。半倚岚翠云，微通海潮雪。昔人来推求，于此得表蕝。虚亭奚其敞，静甃独不齧。岁年竟悠远，沙石渐填咽。宁加疏瀹功，肯使见闻亵。恍疑合图经，环坐到稚耋。傥非蟹投埼，几类鲋处辙。纤纤浮晶彩，湛湛浸寥泬。旧观方尔还，真源可吾绝。争言彼月行，岂为兹泉设。萧丘胡长寒，汉井或再热。逝寻白兔公，直探神龙穴。狂歌水仙词，击碎如意铁。
窗中斜日照，池上落花浮。若畏春风晚，当思秉烛游。
曳杖登春台，万物含光辉。天地岂不大，孤云独无依。我友在东海，古屋弦湘妃。昔醉芙蓉浦，今掩桃李扉。不见已三年，何由会王畿。赠子青玉案，报我紫金鞿。日暗牛羊下，月明乌鹊飞。有生共如此，扰扰徒增欷。
杜诗诧蜀险，高有石匮阁。安知居庸口，可掠太白脚。马行已崇巅，鸟度尚层壑。林蹊旷迷辙，崖井荒留幕。俯疑日沈车，阒若风鼓橐。玄云倏扬旟，朱霞粲涂鞟。数驿程匪赊，袭裘寒更薄。客魂逢酒销，鬼胆因诗愕。蟠木将为容，胡绳未宜索。严召戒晨趋，澄旻际秋廓。紫微晶焕烂，瀚海气冥漠。腰无两鞬属，道有五丁凿。弭辔谁所援，还衡犹屡错。小息树吟旌，争先厉词锷。非开石首筵，似听郾城柝。巨敌无前勍，偏师当后却。
诗寻老步更逶迤，野菊秋含十顷陂。鸠杖冲寒扶短履，酒杯和露滴南枝。烟浮木榻香风细，影落松梢日色移。何处归来深闭閤，坐穷清昼一帘垂。

念奴娇·宪宗平淮西拼音解读：

hóng zhì suì yǐ chǒu ，qiū yuè yǐ yáo zhòng 。zhòng yáng hòu dì sì ，yè bàn tiān yǔ kōng 。yuè luò dòu zhǐ yín ，qiáo dí jiāng sì nòng 。lǎo wǒ tān shuì hàn ，bù bèi hán dú yōng 。hū rán chuáng xí zhèn ，chì chù jīng wǒ mèng 。qǐ zuò jí pī yī ，shēn pú xīn yù kǒng 。kēng rán duò wū wǎ ，jiá ěr yáo zhù dòng 。dēng dǐ fān gāo yóu ，bì xià dǎo jī wèng 。lǎo qī hū nán yán ，zhì zǐ yì hào tòng 。shǐ huò shāo fāng wù ，nǎi zhī shì dì dòng 。chuán wén xīn dǎn hán ，mù jī máo gǔ sǒng 。fū wéi dì jìng wù ，xī nǎi jiàn ér yǒng 。huò yún qì shū suō ，yīn jié zhuó qiě zhòng 。huò yún áo bèi fù ，shì fǒu lín jiǎ sǒng 。zhī zhě jì yún guǎ ，yán zhě tú ěr zhòng 。dé fēi shì yùn guān ，yāo niè xiān fā zòng 。wéi yǔ dāng lù rén ，yǒu shěng wù mēng jìn 。zhūn zhūn èr sū shī ，wǒ yǔ ān zú yòng 。
dà qū hé hún lún ，yuán qì nǎi qián xiè 。hū rán wéi shān shuǐ ，wú wǎng bú róng jié 。yáo tiān ǒu yī zhào ，hòu dì kōng yú liè 。yíng jiāng guāng gòng shēng ，hé yǔ pò tóng miè 。xuán jī zì xiāo zhǎng ，zhì lǐ shuí yuán quē 。fā huī suī yǒu zài ，kuī cè shàng wèi jué 。kū zhā céng jǐ qī ，duàn fú jù zhōng liè 。bàn yǐ lán cuì yún ，wēi tōng hǎi cháo xuě 。xī rén lái tuī qiú ，yú cǐ dé biǎo jué 。xū tíng xī qí chǎng ，jìng zhòu dú bú niè 。suì nián jìng yōu yuǎn ，shā shí jiàn tián yān 。níng jiā shū yuè gōng ，kěn shǐ jiàn wén xiè 。huǎng yí hé tú jīng ，huán zuò dào zhì dié 。tǎng fēi xiè tóu qí ，jǐ lèi fù chù zhé 。xiān xiān fú jīng cǎi ，zhàn zhàn jìn liáo jué 。jiù guān fāng ěr hái ，zhēn yuán kě wú jué 。zhēng yán bǐ yuè háng ，qǐ wéi zī quán shè 。xiāo qiū hú zhǎng hán ，hàn jǐng huò zài rè 。shì xún bái tù gōng ，zhí tàn shén lóng xué 。kuáng gē shuǐ xiān cí ，jī suì rú yì tiě 。
chuāng zhōng xié rì zhào ，chí shàng luò huā fú 。ruò wèi chūn fēng wǎn ，dāng sī bǐng zhú yóu 。
yè zhàng dēng chūn tái ，wàn wù hán guāng huī 。tiān dì qǐ bú dà ，gū yún dú wú yī 。wǒ yǒu zài dōng hǎi ，gǔ wū xián xiāng fēi 。xī zuì fú róng pǔ ，jīn yǎn táo lǐ fēi 。bú jiàn yǐ sān nián ，hé yóu huì wáng jī 。zèng zǐ qīng yù àn ，bào wǒ zǐ jīn jī 。rì àn niú yáng xià ，yuè míng wū què fēi 。yǒu shēng gòng rú cǐ ，rǎo rǎo tú zēng xī 。
dù shī chà shǔ xiǎn ，gāo yǒu shí kuì gé 。ān zhī jū yōng kǒu ，kě luě tài bái jiǎo 。mǎ háng yǐ chóng diān ，niǎo dù shàng céng hè 。lín qī kuàng mí zhé ，yá jǐng huāng liú mù 。fǔ yí rì shěn chē ，qù ruò fēng gǔ tuó 。xuán yún shū yáng yú ，zhū xiá càn tú kuò 。shù yì chéng fěi shē ，xí qiú hán gèng báo 。kè hún féng jiǔ xiāo ，guǐ dǎn yīn shī è 。pán mù jiāng wéi róng ，hú shéng wèi yí suǒ 。yán zhào jiè chén qū ，chéng mín jì qiū kuò 。zǐ wēi jīng huàn làn ，hàn hǎi qì míng mò 。yāo wú liǎng jiān shǔ ，dào yǒu wǔ dīng záo 。mǐ pèi shuí suǒ yuán ，hái héng yóu lǚ cuò 。xiǎo xī shù yín jīng ，zhēng xiān lì cí è 。fēi kāi shí shǒu yàn ，sì tīng yǎn chéng tuò 。jù dí wú qián qíng ，piān shī dāng hòu què 。
shī xún lǎo bù gèng wēi yǐ ，yě jú qiū hán shí qǐng bēi 。jiū zhàng chōng hán fú duǎn lǚ ，jiǔ bēi hé lù dī nán zhī 。yān fú mù tà xiāng fēng xì ，yǐng luò sōng shāo rì sè yí 。hé chù guī lái shēn bì gě ，zuò qióng qīng zhòu yī lián chuí 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

念奴娇·宪宗平淮西相关翻译

⑭波：一作“陂”。
③丛菊两开：杜甫此前一年秋天在云安，此年秋天在夔州，从离开成都算起，已历两秋，故云“两开”。“开”字双关，一谓菊花开，又言泪眼开。他日：往日，指多年来的艰难岁月。故园：此处当指长安。
③白水明田外：田埂外流水在阳光下闪闪发光。

念奴娇·宪宗平淮西相关赏析

“雨晴云散，满江明月。风微浪息，扁舟一叶。”起首描写风雨过后的湖面景色：天上是拨云见月，而水上则是满江月华，流金溢彩，此时，晚风习习，一望无垠的八百里洞庭湖面上只有诗人的一叶扁舟。宋代张孝祥曾有《念奴娇·过洞庭》云“洞庭青草，近中秋，更无一点风色，玉鉴琼田三万顷，著我扁舟一叶”，意境便与此近似。

作者介绍

周自中 周自中，字祥父，号春塘，永嘉（今浙江温州）人（《宋诗拾遗》卷二三）。今录诗二首。