报任少卿书 / 报任安书

报任少卿书 / 报任安书原文：

久静山容敛，秋凝野色凄。白云留绝巘，苍雾隔前溪。
巍据龙蟠最胜山，神仙琳馆落人间。差差万井庭阑布，矗矗群峰屏障环。入座湖光浮荡漾，俯檐云影遇斓谝。登临自有飘然思，便觉身同白日闲。
我行匡庐鬓青青，往往大醉琵琶亭。归来老我二十载，惟有梦寐劳神形。有时遍历开先寺，老僧禅定齁齁睡。有时经过五柳家，秫香酒熟邀人醉。恍兮惚兮真若飞，高泊天地坐忘归。晴云漠漠披絮帽，白鹤冉冉来羽衣。方将餐霞炼颜色，觉来无失亦无得。何当整理下泽车，共逐双凫访真迹。
谠言留简册，恭德载闺门。福履三朝盛，官仪一品尊。九原无复起，万事付谁论。不必诸儒记，清名久自存。
有客至自泉，为我出嘉话。泉得赵史君，谁人不称快。天生冰玉姿，系出龟琴派。标峻埒昭回，气清融沆瀣。方在谏省时，朝绅推鲠介。及膺承宣命，未到心已解。真李报政后，纪纲日大坏。有坐泉山堂，不守盂水戒。户庭交贾胡，宝货通买卖。继者廉而慈，卧疴力衰惫。暴吏恃饕官，诛求及菅蒯。大姓及细民，怨仇起眦睚。我公方下车，当食辄兴喟。寮属爱贪泉，争饮不为怪。予将辈元结，谁肯伍樊哙。职曹与舶属，时号大驵侩。两疏劾四凶，人喜如爬疥。州胥富盖藏，至则系以械。曰此其渠魁，岂止为罥絓。县官庇黠胥，期限稍宽解。山判吁可惊，即日命追解。惟仁必有勇，勇去禾中稗。良善苦势家，至则行决夬。府史例橐奸，今乃听自败。无欲始能刚，刚拔园中薤。我起瞻四方，风涛极澎湃。砥柱设无人，沦胥靡所届。理欲差毫芒，公私分限界。公竖硬脊梁，浮荣等草芥。出处民戚休，行藏道隆杀。授公以师旄，一路息彫瘵。位公以中书，举世警矇聩。宇宙倘清明，行有大除拜。作歌者何人，江左狂生迈。
风笛楼前万叶乾，碧天如水浩漫漫。鸿声远度黄姑小，兔影斜临玉镜寒。塞北将军空倚恨，湘南游子莫凭栏。异乡今夜堪惆怅，何处明年更独看。

报任少卿书 / 报任安书拼音解读：

jiǔ jìng shān róng liǎn ，qiū níng yě sè qī 。bái yún liú jué yǎn ，cāng wù gé qián xī 。
wēi jù lóng pán zuì shèng shān ，shén xiān lín guǎn luò rén jiān 。chà chà wàn jǐng tíng lán bù ，chù chù qún fēng píng zhàng huán 。rù zuò hú guāng fú dàng yàng ，fǔ yán yún yǐng yù lán piǎn 。dēng lín zì yǒu piāo rán sī ，biàn jiào shēn tóng bái rì xián 。
wǒ háng kuāng lú bìn qīng qīng ，wǎng wǎng dà zuì pí pá tíng 。guī lái lǎo wǒ èr shí zǎi ，wéi yǒu mèng mèi láo shén xíng 。yǒu shí biàn lì kāi xiān sì ，lǎo sēng chán dìng kù kù shuì 。yǒu shí jīng guò wǔ liǔ jiā ，shú xiāng jiǔ shú yāo rén zuì 。huǎng xī hū xī zhēn ruò fēi ，gāo bó tiān dì zuò wàng guī 。qíng yún mò mò pī xù mào ，bái hè rǎn rǎn lái yǔ yī 。fāng jiāng cān xiá liàn yán sè ，jiào lái wú shī yì wú dé 。hé dāng zhěng lǐ xià zé chē ，gòng zhú shuāng fú fǎng zhēn jì 。
dǎng yán liú jiǎn cè ，gōng dé zǎi guī mén 。fú lǚ sān cháo shèng ，guān yí yī pǐn zūn 。jiǔ yuán wú fù qǐ ，wàn shì fù shuí lùn 。bú bì zhū rú jì ，qīng míng jiǔ zì cún 。
yǒu kè zhì zì quán ，wéi wǒ chū jiā huà 。quán dé zhào shǐ jun1 ，shuí rén bú chēng kuài 。tiān shēng bīng yù zī ，xì chū guī qín pài 。biāo jun4 liè zhāo huí ，qì qīng róng hàng xiè 。fāng zài jiàn shěng shí ，cháo shēn tuī gěng jiè 。jí yīng chéng xuān mìng ，wèi dào xīn yǐ jiě 。zhēn lǐ bào zhèng hòu ，jì gāng rì dà huài 。yǒu zuò quán shān táng ，bú shǒu yú shuǐ jiè 。hù tíng jiāo jiǎ hú ，bǎo huò tōng mǎi mài 。jì zhě lián ér cí ，wò kē lì shuāi bèi 。bào lì shì tāo guān ，zhū qiú jí jiān kuǎi 。dà xìng jí xì mín ，yuàn chóu qǐ zì yá 。wǒ gōng fāng xià chē ，dāng shí zhé xìng kuì 。liáo shǔ ài tān quán ，zhēng yǐn bú wéi guài 。yǔ jiāng bèi yuán jié ，shuí kěn wǔ fán kuài 。zhí cáo yǔ bó shǔ ，shí hào dà zǎng kuài 。liǎng shū hé sì xiōng ，rén xǐ rú pá jiè 。zhōu xū fù gài cáng ，zhì zé xì yǐ xiè 。yuē cǐ qí qú kuí ，qǐ zhǐ wéi juàn guà 。xiàn guān bì xiá xū ，qī xiàn shāo kuān jiě 。shān pàn yù kě jīng ，jí rì mìng zhuī jiě 。wéi rén bì yǒu yǒng ，yǒng qù hé zhōng bài 。liáng shàn kǔ shì jiā ，zhì zé háng jué guài 。fǔ shǐ lì tuó jiān ，jīn nǎi tīng zì bài 。wú yù shǐ néng gāng ，gāng bá yuán zhōng xiè 。wǒ qǐ zhān sì fāng ，fēng tāo jí péng pài 。dǐ zhù shè wú rén ，lún xū mí suǒ jiè 。lǐ yù chà háo máng ，gōng sī fèn xiàn jiè 。gōng shù yìng jǐ liáng ，fú róng děng cǎo jiè 。chū chù mín qī xiū ，háng cáng dào lóng shā 。shòu gōng yǐ shī máo ，yī lù xī diāo zhài 。wèi gōng yǐ zhōng shū ，jǔ shì jǐng měng kuì 。yǔ zhòu tǎng qīng míng ，háng yǒu dà chú bài 。zuò gē zhě hé rén ，jiāng zuǒ kuáng shēng mài 。
fēng dí lóu qián wàn yè qián ，bì tiān rú shuǐ hào màn màn 。hóng shēng yuǎn dù huáng gū xiǎo ，tù yǐng xié lín yù jìng hán 。sāi běi jiāng jun1 kōng yǐ hèn ，xiāng nán yóu zǐ mò píng lán 。yì xiāng jīn yè kān chóu chàng ，hé chù míng nián gèng dú kàn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

报任少卿书 / 报任安书相关翻译

⑤知多少：不知有多少，知：不知，表示推想。
⑤知多少：不知有多少，知：不知，表示推想。

报任少卿书 / 报任安书相关赏析

词的下片文情陡转，与世事突变合拍。

作者介绍

戴表元 戴表元(1244～1310）宋末元初文学家，被称为“东南文章大家”。字帅初，一字曾伯，号剡源，庆元奉化剡源榆林（今属浙江班溪镇榆林村）人。宋咸淳七年进士，元大德八年，被荐为信州教授。再调婺州，因病辞归。论诗主张宗唐得古，诗风清深雅洁，类多伤时悯乱、悲忧感愤之辞。著有《剡源集》