送王昌龄之岭南

送王昌龄之岭南原文：

前车辙浅后车缩，两车勒马让先跃。何况东阳绛灌年，贾生欀臂定礼乐。
问讯东郊，尺五城阴，名园乍开。甚药栏绕处，未移湘竹，花源寻后，不数江梅。一种风流，先春占了，社酒旗边红杏媒。丝丝里，见亭亭楼榭，曲曲池台。此中肯放徘徊，便随意逍遥石径苔。看拖条筇杖，玉阶催去，穿双笱屐，瑶圃才回。多少骚人，孙弘座上，吟尽江豪吐凤才。飞绵好，待夔龙携手，捲过尘埃。
积雨初晴夜，东窗见月痕。孤怀只自委，此意与谁言。愈病非关酒，忘忧不在萱。最思支许辈，秋水细评论。
黄子人谈不容口，岂与常人计升斗。文章屈宋中阻艰，子欲一身追使还。离骚憭栗悲草木，幽音细出芒丝间。阳春绝句自云上，折杨何烦嗑然赏。横经高辩一室惊，乍似远人迷广城。隔河相和独许我，枯卉亦有条之荣。廖君不但西南美，谁见今人如是子。多髯府掾正可谑，蛮语参军宁素喜。君不见古来皆醉餔糟难，沐浴何须仍振弹。斲冰无处用兰拽，芙容木末安能攀。只无相报青玉案，自有平子愁关山。
秋声似雨，月晕如霜，满庭落叶飘积。古巷凄凄，捣练晚砧愈急。谁怜塞垣客在，听哀音，梦中犹识。魂欲断，向西风，立遍橙阴院黑。也说别离能惯，奈积久浮沉，故园消息。渐老秋期，飞尽南鸿无迹。遥思小楼深处，隐纱橱，一灯夜碧。人正倚，镜槛菊疏影墨色。
峨峨道旁庙，庭户焕丹黝，恭闻师商贤，下拜奠卮酒。大梁故王都，豪杰所奔走。当时多尊荣，死不道人口。二君夫何为，血食独传后。岂于圣人道，自托致不朽。荒坟几相望，荆棘不盈亩。衣冠应作尘，制度复何有。得无埋奇书，文字暗科斗。怀古意惨淡，春风一搔首。犀皮包玉束作斤，有餽为子盘中珍。爱之不欲食客众，夜密置酒呼其邻。作诗盈纸颇环怪，胄出恐是龙之真。流涎溢吻极称诧，两都无芹吴无莼。念我故园事栽插，独于此物尤勤勤。春芽怒迸地皮裂，采掇入撰无虚晨。独留晚出补林罅，几日不见长过人。新梢秀叶动清景，荫藉往往铺吾茵。而今安得复致此，腹饱藜苋身埃尘。

送王昌龄之岭南拼音解读：

qián chē zhé qiǎn hòu chē suō ，liǎng chē lè mǎ ràng xiān yuè 。hé kuàng dōng yáng jiàng guàn nián ，jiǎ shēng xiāng bì dìng lǐ lè 。
wèn xùn dōng jiāo ，chǐ wǔ chéng yīn ，míng yuán zhà kāi 。shèn yào lán rào chù ，wèi yí xiāng zhú ，huā yuán xún hòu ，bú shù jiāng méi 。yī zhǒng fēng liú ，xiān chūn zhàn le ，shè jiǔ qí biān hóng xìng méi 。sī sī lǐ ，jiàn tíng tíng lóu xiè ，qǔ qǔ chí tái 。cǐ zhōng kěn fàng pái huái ，biàn suí yì xiāo yáo shí jìng tái 。kàn tuō tiáo qióng zhàng ，yù jiē cuī qù ，chuān shuāng gǒu jī ，yáo pǔ cái huí 。duō shǎo sāo rén ，sūn hóng zuò shàng ，yín jìn jiāng háo tǔ fèng cái 。fēi mián hǎo ，dài kuí lóng xié shǒu ，juǎn guò chén āi 。
jī yǔ chū qíng yè ，dōng chuāng jiàn yuè hén 。gū huái zhī zì wěi ，cǐ yì yǔ shuí yán 。yù bìng fēi guān jiǔ ，wàng yōu bú zài xuān 。zuì sī zhī xǔ bèi ，qiū shuǐ xì píng lùn 。
huáng zǐ rén tán bú róng kǒu ，qǐ yǔ cháng rén jì shēng dòu 。wén zhāng qū sòng zhōng zǔ jiān ，zǐ yù yī shēn zhuī shǐ hái 。lí sāo liáo lì bēi cǎo mù ，yōu yīn xì chū máng sī jiān 。yáng chūn jué jù zì yún shàng ，shé yáng hé fán kē rán shǎng 。héng jīng gāo biàn yī shì jīng ，zhà sì yuǎn rén mí guǎng chéng 。gé hé xiàng hé dú xǔ wǒ ，kū huì yì yǒu tiáo zhī róng 。liào jun1 bú dàn xī nán měi ，shuí jiàn jīn rén rú shì zǐ 。duō rán fǔ yuàn zhèng kě xuè ，mán yǔ cān jun1 níng sù xǐ 。jun1 bú jiàn gǔ lái jiē zuì bū zāo nán ，mù yù hé xū réng zhèn dàn 。zhuó bīng wú chù yòng lán zhuài ，fú róng mù mò ān néng pān 。zhī wú xiàng bào qīng yù àn ，zì yǒu píng zǐ chóu guān shān 。
qiū shēng sì yǔ ，yuè yūn rú shuāng ，mǎn tíng luò yè piāo jī 。gǔ xiàng qī qī ，dǎo liàn wǎn zhēn yù jí 。shuí lián sāi yuán kè zài ，tīng āi yīn ，mèng zhōng yóu shí 。hún yù duàn ，xiàng xī fēng ，lì biàn chéng yīn yuàn hēi 。yě shuō bié lí néng guàn ，nài jī jiǔ fú chén ，gù yuán xiāo xī 。jiàn lǎo qiū qī ，fēi jìn nán hóng wú jì 。yáo sī xiǎo lóu shēn chù ，yǐn shā chú ，yī dēng yè bì 。rén zhèng yǐ ，jìng kǎn jú shū yǐng mò sè 。
é é dào páng miào ，tíng hù huàn dān yǒu ，gōng wén shī shāng xián ，xià bài diàn zhī jiǔ 。dà liáng gù wáng dōu ，háo jié suǒ bēn zǒu 。dāng shí duō zūn róng ，sǐ bú dào rén kǒu 。èr jun1 fū hé wéi ，xuè shí dú chuán hòu 。qǐ yú shèng rén dào ，zì tuō zhì bú xiǔ 。huāng fén jǐ xiàng wàng ，jīng jí bú yíng mǔ 。yī guàn yīng zuò chén ，zhì dù fù hé yǒu 。dé wú mái qí shū ，wén zì àn kē dòu 。huái gǔ yì cǎn dàn ，chūn fēng yī sāo shǒu 。xī pí bāo yù shù zuò jīn ，yǒu kuì wéi zǐ pán zhōng zhēn 。ài zhī bú yù shí kè zhòng ，yè mì zhì jiǔ hū qí lín 。zuò shī yíng zhǐ pō huán guài ，zhòu chū kǒng shì lóng zhī zhēn 。liú xián yì wěn jí chēng chà ，liǎng dōu wú qín wú wú chún 。niàn wǒ gù yuán shì zāi chā ，dú yú cǐ wù yóu qín qín 。chūn yá nù bèng dì pí liè ，cǎi duō rù zhuàn wú xū chén 。dú liú wǎn chū bǔ lín xià ，jǐ rì bú jiàn zhǎng guò rén 。xīn shāo xiù yè dòng qīng jǐng ，yīn jiè wǎng wǎng pù wú yīn 。ér jīn ān dé fù zhì cǐ ，fù bǎo lí xiàn shēn āi chén 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

送王昌龄之岭南相关翻译

⑷投箸：丢下筷子。箸（zhu四声）：筷子。不能食：咽不下。茫然：无所适从。
②荦确：怪石嶙峋貌，或者坚硬貌。铿然：声音响亮貌。

送王昌龄之岭南相关赏析

天末彤云黯四垂，失行孤雁逆风飞。江湖寥落尔安归？陌上挟丸公子笑，闺中调醯丽人嬉。今宵欢宴胜平时。

作者介绍

吴豸之 蒲州人。为童子时，即获诏奖。玄宗天宝十三载，任大理评事，杨国忠讽其告韦陟、吉温，因而迁殿中侍御史。又任主客员外郎。能诗。