离骚

离骚原文：

试看腊向天涯尽，独有边愁恋二毛。列塞云连青海色，双弧春隐赤鱼韬。晨炊烟断家谋拙，旅病魂惊国事劳。西望蓟门通御气，孤臣不惜敝征袍。
颍州老翁病且羸，萧萧短发秋霜垂。手扶枯筇行复却，操瓢丐食河之湄。我哀其贫为顾问，欲语哽咽吞声悲。自言城东昔大户，腴田十顷桑阴围。阖门老稚三百指，衣食尽足常悬锥。河南年来数亢旱，赤地千里黄尘飞。麦禾槁死粟不熟，长镵挂壁犁生衣。黄堂太守足宴寝，鞭扑百姓穷膏脂。聒天丝竹夜酣饮，阳阳不问民啼饥。市中斗粟价十千，饥人煮蕨供晨炊。木皮剥尽草根死，妻子相对愁双眉。鹄形累累口生燄，脔割饿莩无完肌。奸民乘隙作大盗，腰弓跨马纷驱驰。啸呼深林聚凶恶，狎弄剑槊摇旌旗。去年三月入州治，踞坐堂上如熊罴。长官邀迎吏再拜，馈送牛酒罗阶墀。城中豪家尽剽掠，况在村落人烟稀。裂囊剖筐取金帛，煮鸡杀狗施鞭笞。今年灾虐及陈颍，疫毒四起民流离。连村比屋相枕藉，纵有药石难扶治。一家十口不三日，藁束席卷埋荒陂。死生谁复顾骨肉，性命喘息悬毫釐。大孙十岁卖五千，小孙三岁投清漪。至今平政桥下水，髑髅白骨如山崖。绣衣使者肃风纪，下车访察民疮痍。绿章陈辞达九陛，彻乐减膳心忧危。朝堂杂议会元老，恤荒讨贼劳深机。山东建节开大府，便宜斩
星垂平野阔，月涌大江流。
鲛宫沸浪冰绡湿，鼍鼓鸣雷锦缆开。游妓共随青雀去，仙人尽驾赤鲸来。奔涛截浦花争涌，夺桨争标鹢乱回。千载楚魂招不返，异乡随俗一衔杯。
仙家幻迹总依稀，叠嶂层峦空翠微。松影石坪閒世局，藤花烟幔隔尘扉。丹还九转炉何在，羽化千年鹤自飞。欲證真诠无道骨，徘徊日夕竟忘归。
岁在彊梧大渊献，独蛰衡门悲逝景。疟鬼胡为苦见雠，使我枯肠益悽哽。初疑筋骸稍钳束，引臂嘘呵绝驰骋。须臾颤掉力弗禁，齿牙下上声相并。蒙戎虽有狐裘温，
金鼓破南粤，山中冷不闻。是非同一马，富贵自浮云。吐纳龙虎气，遨游麋鹿群。朝来问丹诀，已酌冻醪醺。
为有云屏无限娇，碧纱如梦看吹箫。银烛剪残花气暖，忆春宵。半醉半醒何处去，背人独自上兰桡。今夜离魂随别恨，趁回潮。
妖红软绿含朝阳，鹦吟燕语愁人肠。苔痕渍露翡翠湿，杏花扑雪胭脂香。凤衫轻薄春寒冽，斜倚银屏怨离别。藁砧一去归未归，屈指东风又三月。
姓字当时满帝都，楚材曾得似君无。多闻已自过胥季，脩嫭宁能让左徒。游傍西陵窥越绝，行随东武听吴趍。玉堂旧是摛文客，谁许扁舟泛五湖。

离骚拼音解读：

shì kàn là xiàng tiān yá jìn ，dú yǒu biān chóu liàn èr máo 。liè sāi yún lián qīng hǎi sè ，shuāng hú chūn yǐn chì yú tāo 。chén chuī yān duàn jiā móu zhuō ，lǚ bìng hún jīng guó shì láo 。xī wàng jì mén tōng yù qì ，gū chén bú xī bì zhēng páo 。
yǐng zhōu lǎo wēng bìng qiě léi ，xiāo xiāo duǎn fā qiū shuāng chuí 。shǒu fú kū qióng háng fù què ，cāo piáo gài shí hé zhī méi 。wǒ āi qí pín wéi gù wèn ，yù yǔ gěng yān tūn shēng bēi 。zì yán chéng dōng xī dà hù ，yú tián shí qǐng sāng yīn wéi 。hé mén lǎo zhì sān bǎi zhǐ ，yī shí jìn zú cháng xuán zhuī 。hé nán nián lái shù kàng hàn ，chì dì qiān lǐ huáng chén fēi 。mài hé gǎo sǐ sù bú shú ，zhǎng chán guà bì lí shēng yī 。huáng táng tài shǒu zú yàn qǐn ，biān pū bǎi xìng qióng gāo zhī 。guō tiān sī zhú yè hān yǐn ，yáng yáng bú wèn mín tí jī 。shì zhōng dòu sù jià shí qiān ，jī rén zhǔ jué gòng chén chuī 。mù pí bāo jìn cǎo gēn sǐ ，qī zǐ xiàng duì chóu shuāng méi 。hú xíng lèi lèi kǒu shēng yàn ，luán gē è piǎo wú wán jī 。jiān mín chéng xì zuò dà dào ，yāo gōng kuà mǎ fēn qū chí 。xiào hū shēn lín jù xiōng è ，xiá nòng jiàn shuò yáo jīng qí 。qù nián sān yuè rù zhōu zhì ，jù zuò táng shàng rú xióng pí 。zhǎng guān yāo yíng lì zài bài ，kuì sòng niú jiǔ luó jiē chí 。chéng zhōng háo jiā jìn piāo luě ，kuàng zài cūn luò rén yān xī 。liè náng pōu kuāng qǔ jīn bó ，zhǔ jī shā gǒu shī biān chī 。jīn nián zāi nuè jí chén yǐng ，yì dú sì qǐ mín liú lí 。lián cūn bǐ wū xiàng zhěn jiè ，zòng yǒu yào shí nán fú zhì 。yī jiā shí kǒu bú sān rì ，gǎo shù xí juàn mái huāng bēi 。sǐ shēng shuí fù gù gǔ ròu ，xìng mìng chuǎn xī xuán háo lí 。dà sūn shí suì mài wǔ qiān ，xiǎo sūn sān suì tóu qīng yī 。zhì jīn píng zhèng qiáo xià shuǐ ，dú lóu bái gǔ rú shān yá 。xiù yī shǐ zhě sù fēng jì ，xià chē fǎng chá mín chuāng yí 。lǜ zhāng chén cí dá jiǔ bì ，chè lè jiǎn shàn xīn yōu wēi 。cháo táng zá yì huì yuán lǎo ，xù huāng tǎo zéi láo shēn jī 。shān dōng jiàn jiē kāi dà fǔ ，biàn yí zhǎn
xīng chuí píng yě kuò ，yuè yǒng dà jiāng liú 。
jiāo gōng fèi làng bīng xiāo shī ，tuó gǔ míng léi jǐn lǎn kāi 。yóu jì gòng suí qīng què qù ，xiān rén jìn jià chì jīng lái 。bēn tāo jié pǔ huā zhēng yǒng ，duó jiǎng zhēng biāo yì luàn huí 。qiān zǎi chǔ hún zhāo bú fǎn ，yì xiāng suí sú yī xián bēi 。
xiān jiā huàn jì zǒng yī xī ，dié zhàng céng luán kōng cuì wēi 。sōng yǐng shí píng jiān shì jú ，téng huā yān màn gé chén fēi 。dān hái jiǔ zhuǎn lú hé zài ，yǔ huà qiān nián hè zì fēi 。yù zhèng zhēn quán wú dào gǔ ，pái huái rì xī jìng wàng guī 。
suì zài jiāng wú dà yuān xiàn ，dú zhé héng mén bēi shì jǐng 。nuè guǐ hú wéi kǔ jiàn chóu ，shǐ wǒ kū cháng yì qì gěng 。chū yí jīn hái shāo qián shù ，yǐn bì xū hē jué chí chěng 。xū yú chàn diào lì fú jìn ，chǐ yá xià shàng shēng xiàng bìng 。méng róng suī yǒu hú qiú wēn ，
jīn gǔ pò nán yuè ，shān zhōng lěng bú wén 。shì fēi tóng yī mǎ ，fù guì zì fú yún 。tǔ nà lóng hǔ qì ，áo yóu mí lù qún 。cháo lái wèn dān jué ，yǐ zhuó dòng láo xūn 。
wéi yǒu yún píng wú xiàn jiāo ，bì shā rú mèng kàn chuī xiāo 。yín zhú jiǎn cán huā qì nuǎn ，yì chūn xiāo 。bàn zuì bàn xǐng hé chù qù ，bèi rén dú zì shàng lán ráo 。jīn yè lí hún suí bié hèn ，chèn huí cháo 。
yāo hóng ruǎn lǜ hán cháo yáng ，yīng yín yàn yǔ chóu rén cháng 。tái hén zì lù fěi cuì shī ，xìng huā pū xuě yān zhī xiāng 。fèng shān qīng báo chūn hán liè ，xié yǐ yín píng yuàn lí bié 。gǎo zhēn yī qù guī wèi guī ，qū zhǐ dōng fēng yòu sān yuè 。
xìng zì dāng shí mǎn dì dōu ，chǔ cái céng dé sì jun1 wú 。duō wén yǐ zì guò xū jì ，yǒu hù níng néng ràng zuǒ tú 。yóu bàng xī líng kuī yuè jué ，háng suí dōng wǔ tīng wú qū 。yù táng jiù shì chī wén kè ，shuí xǔ biǎn zhōu fàn wǔ hú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

离骚相关翻译

②檐：房檐。
（29）乘月：趁着月光。

离骚相关赏析

“醉后不知天在水，满船清梦压星河。”秋风已久，赏景渐忘景，不分是天上星、水中星？夜深思量长，怎知何时已醉？昔杜甫心怀长安，所目疮痍，“春水船如天上坐”，但悲其生不能已，故无缘这般深然长醉、安然入梦。泊舟、泊梦，天河或曰星河，景中或曰境中，所思或曰所忘。诗人的梦境，满船清梦，是诗人思量着的人生。然而，秋湖相往来，物我无碍，陶然自在，正是快哉。一二句亦真亦幻，愈是明了，愈是痴然；三四句境中心中，却深沉了，方潇洒了。所以，境界深了，夜即梦了，此真人生佳境也。

这首散曲在艺术上的鲜明特点是把歌颂隐逸生活同大胆揭露官场险恶结合起来写，语言泼辣，道理透彻，使作品具有一定的批判力量，抵消了消极情调，显示出豪迈的风格。

作者介绍

员半千 员半千（621～714），字荣期，元代齐州全节（今章丘）人。原为彭城（今江苏徐州）刘氏，其十世祖刘凝之，为南朝刘宋起部郎，刘宋灭亡后逃奔北魏，自以忠烈比伍员（即伍子胥），北魏皇帝因此封赐其姓氏为“员”。