酬王晋安德元诗

酬王晋安德元诗原文：

翰林以谪流夜郎，我亦何为涉此境。生平山水债未了，宦游直度桂州岭。牂牁江绕古融城，拂拭冠缨照清影。举头忽见真仙岩，盘空攫拿势驰骋。天教刻削无遗巧，不知斤斧谁手秉。吻如蚀月丑虾蟆，枵腹穹窿宽一顷。尸居龙见柱下史，宴坐似说常清静。贯空石涧飞惊湍，两岸峡束垂机穽。兹晨邂逅得胜践，身到中间发深省。青牛昔过函谷关，我陪五老曾造请。依然一念浩劫初，堕在尘埃官独冷。童儿徐甲今何所，朝从南箕暮东井。当时与我极绸缪，默而祷之意相领。扶携腾上虚皇前，赐我金丹凌倒景。
满眼交游态，相过意独深。醉来扶任侠，老去急知音。零落家人产，纵横国士心。未须论往事，呜咽对沾襟。
紫髯桑盖此沈吟，很石犹存事可寻。汉鼎未安聊把手，楚醪虽满肯同心。英雄已往时难问，苔藓何知日渐深。还有市鄽沽酒客，雀喧鸠聚话蹄涔。
金銮殿下拜天恩，二月辞天出禁垣。归到比当春正暖，东风慈竹子孙繁。
解带腰肢免，投闲意态疏。纵心搜乐事，信口择群书。万物齐非马，千仙饱壁鱼。有名终是累，无用可还虚。
云破晴光散远山，老天今日亦开颜。绿垂岸柳晚风定，红落林花春事閒。散步偶随孤鹤去，浩歌宁逐白云还。针砭俗耳挥弦管，静听泉声戛佩环。
雪夜乘舟意似痴，一时狂态竟谁知。非关兴尽空归去，自觉无由见戴逵。
并辔殷勤廿六年，白莲池上景依然。送君别去东南路，老翮相看万里天。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
虽愧许玄度，远寻支道林。溪光围净室，山色证禅心。落日飞黄叶，寒风定远禽。对床两知己，十载怅分襟。

酬王晋安德元诗拼音解读：

hàn lín yǐ zhé liú yè láng ，wǒ yì hé wéi shè cǐ jìng 。shēng píng shān shuǐ zhài wèi le ，huàn yóu zhí dù guì zhōu lǐng 。zāng kē jiāng rào gǔ róng chéng ，fú shì guàn yīng zhào qīng yǐng 。jǔ tóu hū jiàn zhēn xiān yán ，pán kōng jué ná shì chí chěng 。tiān jiāo kè xuē wú yí qiǎo ，bú zhī jīn fǔ shuí shǒu bǐng 。wěn rú shí yuè chǒu xiā má ，xiāo fù qióng lóng kuān yī qǐng 。shī jū lóng jiàn zhù xià shǐ ，yàn zuò sì shuō cháng qīng jìng 。guàn kōng shí jiàn fēi jīng tuān ，liǎng àn xiá shù chuí jī jǐng 。zī chén xiè hòu dé shèng jiàn ，shēn dào zhōng jiān fā shēn shěng 。qīng niú xī guò hán gǔ guān ，wǒ péi wǔ lǎo céng zào qǐng 。yī rán yī niàn hào jié chū ，duò zài chén āi guān dú lěng 。tóng ér xú jiǎ jīn hé suǒ ，cháo cóng nán jī mù dōng jǐng 。dāng shí yǔ wǒ jí chóu miù ，mò ér dǎo zhī yì xiàng lǐng 。fú xié téng shàng xū huáng qián ，cì wǒ jīn dān líng dǎo jǐng 。
mǎn yǎn jiāo yóu tài ，xiàng guò yì dú shēn 。zuì lái fú rèn xiá ，lǎo qù jí zhī yīn 。líng luò jiā rén chǎn ，zòng héng guó shì xīn 。wèi xū lùn wǎng shì ，wū yān duì zhān jīn 。
zǐ rán sāng gài cǐ shěn yín ，hěn shí yóu cún shì kě xún 。hàn dǐng wèi ān liáo bǎ shǒu ，chǔ láo suī mǎn kěn tóng xīn 。yīng xióng yǐ wǎng shí nán wèn ，tái xiǎn hé zhī rì jiàn shēn 。hái yǒu shì chán gū jiǔ kè ，què xuān jiū jù huà tí cén 。
jīn luán diàn xià bài tiān ēn ，èr yuè cí tiān chū jìn yuán 。guī dào bǐ dāng chūn zhèng nuǎn ，dōng fēng cí zhú zǐ sūn fán 。
jiě dài yāo zhī miǎn ，tóu xián yì tài shū 。zòng xīn sōu lè shì ，xìn kǒu zé qún shū 。wàn wù qí fēi mǎ ，qiān xiān bǎo bì yú 。yǒu míng zhōng shì lèi ，wú yòng kě hái xū 。
yún pò qíng guāng sàn yuǎn shān ，lǎo tiān jīn rì yì kāi yán 。lǜ chuí àn liǔ wǎn fēng dìng ，hóng luò lín huā chūn shì jiān 。sàn bù ǒu suí gū hè qù ，hào gē níng zhú bái yún hái 。zhēn biān sú ěr huī xián guǎn ，jìng tīng quán shēng jiá pèi huán 。
xuě yè chéng zhōu yì sì chī ，yī shí kuáng tài jìng shuí zhī 。fēi guān xìng jìn kōng guī qù ，zì jiào wú yóu jiàn dài kuí 。
bìng pèi yīn qín niàn liù nián ，bái lián chí shàng jǐng yī rán 。sòng jun1 bié qù dōng nán lù ，lǎo hé xiàng kàn wàn lǐ tiān 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
suī kuì xǔ xuán dù ，yuǎn xún zhī dào lín 。xī guāng wéi jìng shì ，shān sè zhèng chán xīn 。luò rì fēi huáng yè ，hán fēng dìng yuǎn qín 。duì chuáng liǎng zhī jǐ ，shí zǎi chàng fèn jīn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

酬王晋安德元诗相关翻译

②迥：迂回。景：日光，指时间。延：长。
⑩于：语助词。征：行，这里指时光流逝。
①凤凰台：在金陵凤凰山上。江：长江。

酬王晋安德元诗相关赏析

此词仅三十五字，却把一个江城的风物描写得如此形神兼备，笔力实在不凡。究其奥妙，大约有三端：一是注意多侧面、多角度的描写。它先从远观角度写江郊景色，次一历史眼光看湖塘风光，再用特写镜头写水楼观涛。如此不仅层次清晰，而且颇富立体感。二是注意色彩的调配和多样。斑斓的鵁鶄、碧绿的江水与白色的沙滩构成一种清新淡远的色调；翠绿的蘋叶与鲜红的荷花相配，又以秾丽的色泽耀人眼目；浪花之如雪和水雨之蒙蒙又构成一种朦胧混茫的气象。三是注意景物的动态描写，如鵁鶄的起飞，碧水的东流，半滩风吹，浪花飞舞等等，这种动态景象，无疑赋予江城以勃勃的生机和飞动的气韵。在秾艳的牛峤词中，此词可谓独具一格。

作者介绍

顾况 顾况（生卒年不详），字逋翁，号华阳真逸（一说华阳真隐）。晚年自号悲翁，汉族，唐朝海盐人，（今在浙江海宁境内）人。宋代诗人、画家、鉴赏家。他一生官位不高，曾任著作郎，因作诗嘲讽得罪权贵，贬饶州司户参军。晚年隐居茅山，有《华阳集》行世。