河满子·秋怨

河满子·秋怨原文：

枕痕一线印香腮，蹙春山两弯眉黛。整金钗舒玉笋，出绣户下瑶阶。穿着对窄窄弓鞋，刚行出绣帘外。　　【驻马听】寂寂瑶阶，春日阑珊景物乖。困人天色，不堪梳洗傍妆台。梨花寂寞玉容衰，海常零落胭脂败。自裁划，今春更比前春煞。　　【乔牌儿】指尖儿弹破腮，泪珠儿镇长在。自从他去了恹恹害，这病便重如山深似海。　　【雁儿落】懒插这鸳鸯交颈钗，羞系这合欢带。慵把这鸾凰锦褥铺，愁将这翡翠鲛绡盖。　　【得胜令】灵鹊儿噪庭槐，车马过长街。准备着月下星前拜，安排着春衫和泪揩。打叠起愁怀，怕不待宁心耐，闷晶月难捱，我则怕青春不再来。　　【滴滴金】空着我便耳热眼跳，心神恍忽，失惊打怪，莫不是薄幸可憎才？我一会家腹热肠荒，心忙意急。行出门外，空着我便立遍苍苔。　　【折桂令】将一块望夫石雾锁云霾，到如今燕侣莺俦，枉惹的蝶笑蜂猜。几时能够单凤成双、锦鸳作对、鱼水和谐？盼佳期今春左侧，海棠开不见他回来。想俺那多才，柳陌花街，莫不是谢馆秦楼？多应在走马章台！　　【尾声】来时节吃我一会闲顿摔，我可便不比其他性格。那其间信人搬弄的耳朵儿来揪，把俺那薄幸的娇才面皮上掴。
含晖峰下路，树石尽垂藤。欲认莓苔迹，相寻行道僧。
情怀甘澹泊，书史自逍遥。夜读妨邻睡，晨眠误客招。燕归帘半卷，鸟散竹还摇。雨足轩东圃，缘溪认药苗。¤
真人已不死，外慕堕空虚。犹馀好名意，满树写天书。
百年志乘未成书，尽日搜罗校鲁鱼。往事传闻多失实，陈编窥窃半拘墟。欲将此笔分褒贬，莫把他人任毁誉。来岁春和花盛发，不知纂辑果何如。
龙翔大耳儿，虎视捉刀人。风云竞追逐，逸轨谁能遵。大皇负英材，沈潜欻求伸。一呼定南国，再战威强邻。抗魏既摇岳，攘刘亦披鳞。组练绕平隰，艨艟蔽通当。伟哉人物盛，成功岂无因。代祀已飘忽，风流久弥新。停桡眺迥陆，裂蔓登层堙。卧龙昔来游，万古怀清尘。

河满子·秋怨拼音解读：

zhěn hén yī xiàn yìn xiāng sāi ，cù chūn shān liǎng wān méi dài 。zhěng jīn chāi shū yù sǔn ，chū xiù hù xià yáo jiē 。chuān zhe duì zhǎi zhǎi gōng xié ，gāng háng chū xiù lián wài 。　　【zhù mǎ tīng 】jì jì yáo jiē ，chūn rì lán shān jǐng wù guāi 。kùn rén tiān sè ，bú kān shū xǐ bàng zhuāng tái 。lí huā jì mò yù róng shuāi ，hǎi cháng líng luò yān zhī bài 。zì cái huá ，jīn chūn gèng bǐ qián chūn shà 。　　【qiáo pái ér 】zhǐ jiān ér dàn pò sāi ，lèi zhū ér zhèn zhǎng zài 。zì cóng tā qù le yān yān hài ，zhè bìng biàn zhòng rú shān shēn sì hǎi 。　　【yàn ér luò 】lǎn chā zhè yuān yāng jiāo jǐng chāi ，xiū xì zhè hé huān dài 。yōng bǎ zhè luán huáng jǐn rù pù ，chóu jiāng zhè fěi cuì jiāo xiāo gài 。　　【dé shèng lìng 】líng què ér zào tíng huái ，chē mǎ guò zhǎng jiē 。zhǔn bèi zhe yuè xià xīng qián bài ，ān pái zhe chūn shān hé lèi kāi 。dǎ dié qǐ chóu huái ，pà bú dài níng xīn nài ，mèn jīng yuè nán ái ，wǒ zé pà qīng chūn bú zài lái 。　　【dī dī jīn 】kōng zhe wǒ biàn ěr rè yǎn tiào ，xīn shén huǎng hū ，shī jīng dǎ guài ，mò bú shì báo xìng kě zēng cái ？wǒ yī huì jiā fù rè cháng huāng ，xīn máng yì jí 。háng chū mén wài ，kōng zhe wǒ biàn lì biàn cāng tái 。　　【shé guì lìng 】jiāng yī kuài wàng fū shí wù suǒ yún mái ，dào rú jīn yàn lǚ yīng chóu ，wǎng rě de dié xiào fēng cāi 。jǐ shí néng gòu dān fèng chéng shuāng 、jǐn yuān zuò duì 、yú shuǐ hé xié ？pàn jiā qī jīn chūn zuǒ cè ，hǎi táng kāi bú jiàn tā huí lái 。xiǎng ǎn nà duō cái ，liǔ mò huā jiē ，mò bú shì xiè guǎn qín lóu ？duō yīng zài zǒu mǎ zhāng tái ！　　【wěi shēng 】lái shí jiē chī wǒ yī huì xián dùn shuāi ，wǒ kě biàn bú bǐ qí tā xìng gé 。nà qí jiān xìn rén bān nòng de ěr duǒ ér lái jiū ，bǎ ǎn nà báo xìng de jiāo cái miàn pí shàng guó 。
hán huī fēng xià lù ，shù shí jìn chuí téng 。yù rèn méi tái jì ，xiàng xún háng dào sēng 。
qíng huái gān dàn bó ，shū shǐ zì xiāo yáo 。yè dú fáng lín shuì ，chén mián wù kè zhāo 。yàn guī lián bàn juàn ，niǎo sàn zhú hái yáo 。yǔ zú xuān dōng pǔ ，yuán xī rèn yào miáo 。¤
zhēn rén yǐ bú sǐ ，wài mù duò kōng xū 。yóu yú hǎo míng yì ，mǎn shù xiě tiān shū 。
bǎi nián zhì chéng wèi chéng shū ，jìn rì sōu luó xiào lǔ yú 。wǎng shì chuán wén duō shī shí ，chén biān kuī qiè bàn jū xū 。yù jiāng cǐ bǐ fèn bāo biǎn ，mò bǎ tā rén rèn huǐ yù 。lái suì chūn hé huā shèng fā ，bú zhī zuǎn jí guǒ hé rú 。
lóng xiáng dà ěr ér ，hǔ shì zhuō dāo rén 。fēng yún jìng zhuī zhú ，yì guǐ shuí néng zūn 。dà huáng fù yīng cái ，shěn qián xū qiú shēn 。yī hū dìng nán guó ，zài zhàn wēi qiáng lín 。kàng wèi jì yáo yuè ，rǎng liú yì pī lín 。zǔ liàn rào píng xí ，méng chōng bì tōng dāng 。wěi zāi rén wù shèng ，chéng gōng qǐ wú yīn 。dài sì yǐ piāo hū ，fēng liú jiǔ mí xīn 。tíng ráo tiào jiǒng lù ，liè màn dēng céng yīn 。wò lóng xī lái yóu ，wàn gǔ huái qīng chén 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

河满子·秋怨相关翻译

②迥：迂回。景：日光，指时间。延：长。
⑴悯：怜悯。这里有同情的意思。
①山际：山边；山与天相接的地方。烟：指山里面的雾气。竹中：竹林丛中。窥：从缝隙中看。

河满子·秋怨相关赏析

这首词是题《春江钓叟图》画之词。据《南唐书·后主纪》载：“文献太子恶其有奇表，后主避祸，惟覃思经籍。”由此，也有人认为，这首词是“后主为情势所迫，沈潜避祸，隐遁世尘并写词表露自己的遁世之心，以释文献太子的疑嫉”（蒲仁、梅龙《南唐二主词全集》辑注），也有道理。词史上最早写《渔父》词的，是唐代的张志和。李煜这首词，继承的就是张志和的“渔父家风”，写渔父的快乐逍遥。从词意上看，此词耽于隐逸、格调不高，当是李煜前期意念消沉的作品。
马致远这首《金字经》写他投谒不遇、天涯沦落之悲。

作者介绍

朱宫人 朱宫人（？～一二七六），度宗德祐二年三宫被胁北行，朱不欲入燕，临发自尽。事见《南村辍耕录》卷三。