茅屋为秋风所破歌

茅屋为秋风所破歌原文：

三百年间，青史几多人物，俱委埃尘。独先生斯世，炼气成神。将我一支丹桂，换他千载青春。岳阳楼上，纱巾羽扇，谁识天人。千山短褐，掬水擎花，为君增祝灵椿。遥想望、吹笙坐殿，奏舞鸾裀。凤驭云帲不散，碧桃紫李长新。愿分馀沥，九霞光里，相继朝真。
蓬莱山上白云宫，彷佛仙家遇赤松。岁改不妨瑶草绿，春来又见小桃红。丹砂曾问容成子，玉液真传白兔翁。欲把青囊与君说，年来万虑巳成空。
久客桃源若避秦，孙郎一见却情亲。诗才直欲空馀子，书法犹能学古人。黄瘴秋深云似墨，绿波夜静月如银。元戎麾下应相问，为道年来白发新。
青编白酒养疏慵，山逐云深第几重。献赋梦无金马诏，知心许有玉龙筇。刻痕验长看新竹，扫翠留阴卧老松。机事久忘能自信，案头长有野禽踪。
山斋西向蜀江濆，四载安居复有群。风雁势高犹可见，雪猿声苦不堪闻。新诗写出难胜宝，破衲披行却类云。每喜溯流宾客说，元瑜刀笔润雄军。
尝读大禹书，导河始积石。神功洵巨哉，两山如削壁。疑是鬼斧凿，疑是巨灵擘。余来千载后，山势犹如昔。烟岚郁不开，与天常咫尺。下瞰黄河流，风翻雪浪白。涛声如怒雷，奔腾何迅疾。我欲溯其源，星宿杳难即。我欲登昆崙，举头惟瞑色。君不见此地当年吐谷浑，汉魏以来常反侧。而今四海颂升平，羌戎稽颡烽烟息。车书一统尽朝宗，此山此木互西域。
葳蕤紫鸾鸟，口衔扶桑花。翱翔朝禹穴，双翼蔽天涯。禹穴龙葱云五彩，千峰竹箭连沧澥。玉简金书不可寻，香炉天柱依然在。为刑白马登天坛，冉冉龙舆望不还。四岳衣冠归郁水，诸侯玉帛待涂山。涂山南去阳明洞，酌酒秦皇三石瓮。白鹤吟笙射的来，仙人荡楫樵风送。樵风飒飒铸溪滨，当年此地成纯钧。雷公为鼓阴阳炭，天帝来看龙虎文。烂如列星罗太乙，皎若芙蓉含夜月。登高山兮临深渊，一麾敌国皆流血。嗟予亦是风胡流，心与天通事远游。君王未雪夫椒耻，臣子难宽范蠡谋。玩弄仇雠股掌上，六千君子为吾养。繇来举事随天时，阴谋逆德蹈危机。天地相参功乃就，援枹提鼓莫迟迟。避迟兮奈何，冲风忽起澥扬波。逢君玄夷苍水使，授受天书鸟迹多。承以文璜覆盘石，昔年宛委山中得。深藏不使鬼神知，默诵尝将符谶测。符谶今归大帻人，云台二十八星陈。我着羊裘渔大泽，君攀凤翼上天津。天津迢遥接具茨，牧童七岁为轩师。天授英雄非偶尔，何减黄公遇下邳。
我祖居邺地，邺人识文星。此地星已落，兼无古时城。古风既无根，千载难重生。空留建安书，传说七子名。贱子生桂州，桂州山水清。自觉心貌古，兼合古人情。因为二雅诗，出语有性灵。持来向长安，时得长者惊。芝草不为瑞，还共木叶零。恨如辙中土，终岁填不平。吾宗戴豸冠，忽然入西京。怜其羽翼单，抚若亲弟兄。松根已坚牢，松叶岂不荣。言罢眼无泪，心中如酒酲。
两屦下峨岷，旧闻渠可人。相逢老史族，仍是少公亲。浊酒能浇月，新诗不负春。旁观还伎痒，吾亦捧心颦。
雨后金沙入柳阴，紫薇红药正纷纭。客来只道天开画，春去尽将花属人。越鸟啄残松下子，吴僧寄到水中云。莲红直到梅花发，何处人间不是春。

茅屋为秋风所破歌拼音解读：

sān bǎi nián jiān ，qīng shǐ jǐ duō rén wù ，jù wěi āi chén 。dú xiān shēng sī shì ，liàn qì chéng shén 。jiāng wǒ yī zhī dān guì ，huàn tā qiān zǎi qīng chūn 。yuè yáng lóu shàng ，shā jīn yǔ shàn ，shuí shí tiān rén 。qiān shān duǎn hè ，jū shuǐ qíng huā ，wéi jun1 zēng zhù líng chūn 。yáo xiǎng wàng 、chuī shēng zuò diàn ，zòu wǔ luán yīn 。fèng yù yún píng bú sàn ，bì táo zǐ lǐ zhǎng xīn 。yuàn fèn yú lì ，jiǔ xiá guāng lǐ ，xiàng jì cháo zhēn 。
péng lái shān shàng bái yún gōng ，páng fó xiān jiā yù chì sōng 。suì gǎi bú fáng yáo cǎo lǜ ，chūn lái yòu jiàn xiǎo táo hóng 。dān shā céng wèn róng chéng zǐ ，yù yè zhēn chuán bái tù wēng 。yù bǎ qīng náng yǔ jun1 shuō ，nián lái wàn lǜ sì chéng kōng 。
jiǔ kè táo yuán ruò bì qín ，sūn láng yī jiàn què qíng qīn 。shī cái zhí yù kōng yú zǐ ，shū fǎ yóu néng xué gǔ rén 。huáng zhàng qiū shēn yún sì mò ，lǜ bō yè jìng yuè rú yín 。yuán róng huī xià yīng xiàng wèn ，wéi dào nián lái bái fā xīn 。
qīng biān bái jiǔ yǎng shū yōng ，shān zhú yún shēn dì jǐ zhòng 。xiàn fù mèng wú jīn mǎ zhào ，zhī xīn xǔ yǒu yù lóng qióng 。kè hén yàn zhǎng kàn xīn zhú ，sǎo cuì liú yīn wò lǎo sōng 。jī shì jiǔ wàng néng zì xìn ，àn tóu zhǎng yǒu yě qín zōng 。
shān zhāi xī xiàng shǔ jiāng pēn ，sì zǎi ān jū fù yǒu qún 。fēng yàn shì gāo yóu kě jiàn ，xuě yuán shēng kǔ bú kān wén 。xīn shī xiě chū nán shèng bǎo ，pò nà pī háng què lèi yún 。měi xǐ sù liú bīn kè shuō ，yuán yú dāo bǐ rùn xióng jun1 。
cháng dú dà yǔ shū ，dǎo hé shǐ jī shí 。shén gōng xún jù zāi ，liǎng shān rú xuē bì 。yí shì guǐ fǔ záo ，yí shì jù líng bò 。yú lái qiān zǎi hòu ，shān shì yóu rú xī 。yān lán yù bú kāi ，yǔ tiān cháng zhǐ chǐ 。xià kàn huáng hé liú ，fēng fān xuě làng bái 。tāo shēng rú nù léi ，bēn téng hé xùn jí 。wǒ yù sù qí yuán ，xīng xiǔ yǎo nán jí 。wǒ yù dēng kūn lún ，jǔ tóu wéi míng sè 。jun1 bú jiàn cǐ dì dāng nián tǔ gǔ hún ，hàn wèi yǐ lái cháng fǎn cè 。ér jīn sì hǎi sòng shēng píng ，qiāng róng jī sǎng fēng yān xī 。chē shū yī tǒng jìn cháo zōng ，cǐ shān cǐ mù hù xī yù 。
wēi ruí zǐ luán niǎo ，kǒu xián fú sāng huā 。áo xiáng cháo yǔ xué ，shuāng yì bì tiān yá 。yǔ xué lóng cōng yún wǔ cǎi ，qiān fēng zhú jiàn lián cāng xiè 。yù jiǎn jīn shū bú kě xún ，xiāng lú tiān zhù yī rán zài 。wéi xíng bái mǎ dēng tiān tán ，rǎn rǎn lóng yú wàng bú hái 。sì yuè yī guàn guī yù shuǐ ，zhū hóu yù bó dài tú shān 。tú shān nán qù yáng míng dòng ，zhuó jiǔ qín huáng sān shí wèng 。bái hè yín shēng shè de lái ，xiān rén dàng jí qiáo fēng sòng 。qiáo fēng sà sà zhù xī bīn ，dāng nián cǐ dì chéng chún jun1 。léi gōng wéi gǔ yīn yáng tàn ，tiān dì lái kàn lóng hǔ wén 。làn rú liè xīng luó tài yǐ ，jiǎo ruò fú róng hán yè yuè 。dēng gāo shān xī lín shēn yuān ，yī huī dí guó jiē liú xuè 。jiē yǔ yì shì fēng hú liú ，xīn yǔ tiān tōng shì yuǎn yóu 。jun1 wáng wèi xuě fū jiāo chǐ ，chén zǐ nán kuān fàn lí móu 。wán nòng chóu chóu gǔ zhǎng shàng ，liù qiān jun1 zǐ wéi wú yǎng 。yáo lái jǔ shì suí tiān shí ，yīn móu nì dé dǎo wēi jī 。tiān dì xiàng cān gōng nǎi jiù ，yuán bāo tí gǔ mò chí chí 。bì chí xī nài hé ，chōng fēng hū qǐ xiè yáng bō 。féng jun1 xuán yí cāng shuǐ shǐ ，shòu shòu tiān shū niǎo jì duō 。chéng yǐ wén huáng fù pán shí ，xī nián wǎn wěi shān zhōng dé 。shēn cáng bú shǐ guǐ shén zhī ，mò sòng cháng jiāng fú chèn cè 。fú chèn jīn guī dà zé rén ，yún tái èr shí bā xīng chén 。wǒ zhe yáng qiú yú dà zé ，jun1 pān fèng yì shàng tiān jīn 。tiān jīn tiáo yáo jiē jù cí ，mù tóng qī suì wéi xuān shī 。tiān shòu yīng xióng fēi ǒu ěr ，hé jiǎn huáng gōng yù xià pī 。
wǒ zǔ jū yè dì ，yè rén shí wén xīng 。cǐ dì xīng yǐ luò ，jiān wú gǔ shí chéng 。gǔ fēng jì wú gēn ，qiān zǎi nán zhòng shēng 。kōng liú jiàn ān shū ，chuán shuō qī zǐ míng 。jiàn zǐ shēng guì zhōu ，guì zhōu shān shuǐ qīng 。zì jiào xīn mào gǔ ，jiān hé gǔ rén qíng 。yīn wéi èr yǎ shī ，chū yǔ yǒu xìng líng 。chí lái xiàng zhǎng ān ，shí dé zhǎng zhě jīng 。zhī cǎo bú wéi ruì ，hái gòng mù yè líng 。hèn rú zhé zhōng tǔ ，zhōng suì tián bú píng 。wú zōng dài zhì guàn ，hū rán rù xī jīng 。lián qí yǔ yì dān ，fǔ ruò qīn dì xiōng 。sōng gēn yǐ jiān láo ，sōng yè qǐ bú róng 。yán bà yǎn wú lèi ，xīn zhōng rú jiǔ chéng 。
liǎng jù xià é mín ，jiù wén qú kě rén 。xiàng féng lǎo shǐ zú ，réng shì shǎo gōng qīn 。zhuó jiǔ néng jiāo yuè ，xīn shī bú fù chūn 。páng guān hái jì yǎng ，wú yì pěng xīn pín 。
yǔ hòu jīn shā rù liǔ yīn ，zǐ wēi hóng yào zhèng fēn yún 。kè lái zhī dào tiān kāi huà ，chūn qù jìn jiāng huā shǔ rén 。yuè niǎo zhuó cán sōng xià zǐ ，wú sēng jì dào shuǐ zhōng yún 。lián hóng zhí dào méi huā fā ，hé chù rén jiān bú shì chūn 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

茅屋为秋风所破歌相关翻译

②夭艳：艳丽，此处指艳丽的桃李。
④“夜来”句：一作“欲知昨夜风”。
①内宴奉诏作：《宋史·曹翰传》题作《退将诗》。内宴，皇帝设于宫内的宴会。诏，皇帝的命令。六韬：古代兵书名。传说为周朝吕尚（即太公望）所作。实为汉人依托。全书分《文韬》、《武韬》、《龙韬》、《虎韬《豹韬》《犬韬》六部分，故称《六韬》。时髦：指一时的杰出人物。

茅屋为秋风所破歌相关赏析

这首散曲在艺术上的鲜明特点是把歌颂隐逸生活同大胆揭露官场险恶结合起来写，语言泼辣，道理透彻，使作品具有一定的批判力量，抵消了消极情调，显示出豪迈的风格。
好官为百姓而死，坏官把百姓整死。因此中国人有赞扬好官的传统。但好官确实太少了，而且越来越少。
“是离人几行情泪”，再写出思家的痛苦，它是“心碎”的第二层烘托。闻雨伤心，离情顿生，乃是古代诗词常用的手法。马致远将这种诗词中常有的意境和手法引入此曲，然后有自出机杼，将雨、泪、情、景融为一体。语简意深，堪称马致远散曲小令中的佳作之一。

作者介绍

彭九成 彭九成，度宗咸淳时崇安（今福建武夷山市）人。