山中与幽人对酌

山中与幽人对酌原文：

我家浮溪溪水头，一褐一裘聊玩世。谁教去踏晓鼓朝，也学儿童攻偶俪。忆身曾是掖垣客，岁晚犹期乐天似。两年漂泊万里馀，老矣始于鱼得计。欣逢贾傅古湘口，城郭虽非人物是。连台拗倒时一醉，醉后还为五禽戏。慇勤为我出新诗，金石因声泉涌思。年来处处饱葵苋，染鼎忽惊尝异味。荷花开已三四红，有酒无过行乐耳。与公同嚼三百杯，莫负便便五经笥。
列圣相承崇孝治，恤典之加及勋贵。恩颁命数原自殊，凤诰龙章日星丽。勋臣今重平江公，一心报国存精忠。锦城旧日开戎卫，先陇峨峨马鬣封。先陇暌违越年岁，引领西南独歔欷。阴森宰木今已拱，几度孙枝长新翠。君为公嗣真宁馨，代行展省摅孝诚。墓题嘉赠夫人号，碑刻中朝太史铭。闻说佳城地尤吉，聚气藏风固难得。钟奇毓秀永无穷，门户光华应今日。公之勋德诚可嘉，君之义气还堪誇。他年定有如椽笔，为表淮西忠孝家。
穿鱼新聘一衔蝉，人说狸花量直钱。旧日畜来多不捕，于今得此始安眼。牡丹影晨嬉成画，薄荷香中醉欲颠。却是能知在从息，有声堪恨复堪怜。
谁负旋乾手，当春起蛰虫。鱼龙惊寂寞，天地喜昭融。墐户身方远，昂霄意已雄。俗聋谁与破，予欲问丰跂。
君不见吴中张翰称达生，秋风忽忆江东行。
邈邈河上叟，无名契虚冲。灵关畅玄旨，万乘趋道风。宠辱不可累，飘然在云空。独与造化友，谁能测无穷。
去日不可再，来日焉可虚。直待百事足，漫把四大拘。黄河几曾清，白发莫旋乌。全福贵安然，真乐难强图。朴直自许我，才能不如渠。已盟方寸心，免苦六尺躯。登台值明时，击壤容匹夫。轻车历野寺，小船泛晴湖。金鲫池内观，白猿洞前呼。孤山未学林，长堤且怀苏。珍实不满器，醇醪只携壶。更带两耳铛，旋煮四腮鱼。意均饱暖适，迹或升沉殊。达人旷大观，万象归一途。凡鼎鸡变化，佛性狗有无。快答此话头，拟议计即疎。

山中与幽人对酌拼音解读：

wǒ jiā fú xī xī shuǐ tóu ，yī hè yī qiú liáo wán shì 。shuí jiāo qù tà xiǎo gǔ cháo ，yě xué ér tóng gōng ǒu lì 。yì shēn céng shì yè yuán kè ，suì wǎn yóu qī lè tiān sì 。liǎng nián piāo bó wàn lǐ yú ，lǎo yǐ shǐ yú yú dé jì 。xīn féng jiǎ fù gǔ xiāng kǒu ，chéng guō suī fēi rén wù shì 。lián tái niù dǎo shí yī zuì ，zuì hòu hái wéi wǔ qín xì 。yān qín wéi wǒ chū xīn shī ，jīn shí yīn shēng quán yǒng sī 。nián lái chù chù bǎo kuí xiàn ，rǎn dǐng hū jīng cháng yì wèi 。hé huā kāi yǐ sān sì hóng ，yǒu jiǔ wú guò háng lè ěr 。yǔ gōng tóng jiáo sān bǎi bēi ，mò fù biàn biàn wǔ jīng sì 。
liè shèng xiàng chéng chóng xiào zhì ，xù diǎn zhī jiā jí xūn guì 。ēn bān mìng shù yuán zì shū ，fèng gào lóng zhāng rì xīng lì 。xūn chén jīn zhòng píng jiāng gōng ，yī xīn bào guó cún jīng zhōng 。jǐn chéng jiù rì kāi róng wèi ，xiān lǒng é é mǎ liè fēng 。xiān lǒng kuí wéi yuè nián suì ，yǐn lǐng xī nán dú xū xī 。yīn sēn zǎi mù jīn yǐ gǒng ，jǐ dù sūn zhī zhǎng xīn cuì 。jun1 wéi gōng sì zhēn níng xīn ，dài háng zhǎn shěng shū xiào chéng 。mù tí jiā zèng fū rén hào ，bēi kè zhōng cháo tài shǐ míng 。wén shuō jiā chéng dì yóu jí ，jù qì cáng fēng gù nán dé 。zhōng qí yù xiù yǒng wú qióng ，mén hù guāng huá yīng jīn rì 。gōng zhī xūn dé chéng kě jiā ，jun1 zhī yì qì hái kān kuā 。tā nián dìng yǒu rú chuán bǐ ，wéi biǎo huái xī zhōng xiào jiā 。
chuān yú xīn pìn yī xián chán ，rén shuō lí huā liàng zhí qián 。jiù rì chù lái duō bú bǔ ，yú jīn dé cǐ shǐ ān yǎn 。mǔ dān yǐng chén xī chéng huà ，báo hé xiāng zhōng zuì yù diān 。què shì néng zhī zài cóng xī ，yǒu shēng kān hèn fù kān lián 。
shuí fù xuán qián shǒu ，dāng chūn qǐ zhé chóng 。yú lóng jīng jì mò ，tiān dì xǐ zhāo róng 。jìn hù shēn fāng yuǎn ，áng xiāo yì yǐ xióng 。sú lóng shuí yǔ pò ，yǔ yù wèn fēng qí 。
jun1 bú jiàn wú zhōng zhāng hàn chēng dá shēng ，qiū fēng hū yì jiāng dōng háng 。
miǎo miǎo hé shàng sǒu ，wú míng qì xū chōng 。líng guān chàng xuán zhǐ ，wàn chéng qū dào fēng 。chǒng rǔ bú kě lèi ，piāo rán zài yún kōng 。dú yǔ zào huà yǒu ，shuí néng cè wú qióng 。
qù rì bú kě zài ，lái rì yān kě xū 。zhí dài bǎi shì zú ，màn bǎ sì dà jū 。huáng hé jǐ céng qīng ，bái fā mò xuán wū 。quán fú guì ān rán ，zhēn lè nán qiáng tú 。pǔ zhí zì xǔ wǒ ，cái néng bú rú qú 。yǐ méng fāng cùn xīn ，miǎn kǔ liù chǐ qū 。dēng tái zhí míng shí ，jī rǎng róng pǐ fū 。qīng chē lì yě sì ，xiǎo chuán fàn qíng hú 。jīn jì chí nèi guān ，bái yuán dòng qián hū 。gū shān wèi xué lín ，zhǎng dī qiě huái sū 。zhēn shí bú mǎn qì ，chún láo zhī xié hú 。gèng dài liǎng ěr chēng ，xuán zhǔ sì sāi yú 。yì jun1 bǎo nuǎn shì ，jì huò shēng chén shū 。dá rén kuàng dà guān ，wàn xiàng guī yī tú 。fán dǐng jī biàn huà ，fó xìng gǒu yǒu wú 。kuài dá cǐ huà tóu ，nǐ yì jì jí shū 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

山中与幽人对酌相关翻译

（7）月轮：指月亮，因为月圆时象车轮，所以称为月轮。
③开：打开，开启。轩：窗户。面：面对。场圃：场，打谷场、稻场；圃，菜园。把酒：端着酒具，指饮酒。把：拿起。端起。话桑麻：闲谈农事。桑麻：桑树和麻。这里泛指庄稼。
②深林：指“幽篁”。相照：与“独坐”相应，意思是说，左右无人相伴，唯有明月似解人意，偏来相照。长啸：撮口而呼，这里指吟咏、歌唱。古代一些超逸之士常用来抒发感情。魏晋名士称吹口哨为啸。
⑶龙钟：涕泪淋漓的样子。卞和《退怨之歌》：“空山歔欷泪龙钟。”这里是沾湿的意思。

山中与幽人对酌相关赏析

整首小令表面上看，只是对山林间悠然自得的生活，没有任何一字提及诗人对当时的元朝暴政的不满之情。但细细咀嚼，又字字句句语含沉痛，蕴藏着对暴政的不满之意。虽不言情，但通过写景抒情，情藏景中，充满了诗人悲愤之情，情深意挚，可谓是一切景语皆情语。

作者介绍

周起 周起（970-1028），字万卿，山东邹平人。咸平三年进士第二人，初授将作监丞、齐州通判。曾仕尚书礼部侍郎、枢密副使。终礼部侍郎、知汝州。卒溢安惠。宋朝官员，藏书家。“家藏书至万余卷，与其弟越，皆以能书为世所称，每书辄为人取去。“