江上吟

江上吟原文：

枕痕一线印香腮，蹙春山两弯眉黛。整金钗舒玉笋，出绣户下瑶阶。穿着对窄窄弓鞋，刚行出绣帘外。　　【驻马听】寂寂瑶阶，春日阑珊景物乖。困人天色，不堪梳洗傍妆台。梨花寂寞玉容衰，海常零落胭脂败。自裁划，今春更比前春煞。　　【乔牌儿】指尖儿弹破腮，泪珠儿镇长在。自从他去了恹恹害，这病便重如山深似海。　　【雁儿落】懒插这鸳鸯交颈钗，羞系这合欢带。慵把这鸾凰锦褥铺，愁将这翡翠鲛绡盖。　　【得胜令】灵鹊儿噪庭槐，车马过长街。准备着月下星前拜，安排着春衫和泪揩。打叠起愁怀，怕不待宁心耐，闷晶月难捱，我则怕青春不再来。　　【滴滴金】空着我便耳热眼跳，心神恍忽，失惊打怪，莫不是薄幸可憎才？我一会家腹热肠荒，心忙意急。行出门外，空着我便立遍苍苔。　　【折桂令】将一块望夫石雾锁云霾，到如今燕侣莺俦，枉惹的蝶笑蜂猜。几时能够单凤成双、锦鸳作对、鱼水和谐？盼佳期今春左侧，海棠开不见他回来。想俺那多才，柳陌花街，莫不是谢馆秦楼？多应在走马章台！　　【尾声】来时节吃我一会闲顿摔，我可便不比其他性格。那其间信人搬弄的耳朵儿来揪，把俺那薄幸的娇才面皮上掴。
蓬莱山上白云宫，彷佛仙家遇赤松。岁改不妨瑶草绿，春来又见小桃红。丹砂曾问容成子，玉液真传白兔翁。欲把青囊与君说，年来万虑巳成空。
惟此夏德德恢台。两龙在御炎精来。
少年游上国，名冠鲁诸生。惜此三春别，飘然万里行。承欢怀綵服，奏赋望金茎。岁晚吾将去，山田欲课耕。
挂冠早厌承明庐，文采风流意自如。视草烟云生笔札，倚楼星月满郊墟。才高司马曾难蜀，官似虞卿懒著书。天上词垣谁独步，纷纷空自笑黔驴。
弱龄给将命，磬折趋辕门。军谋不可测，折冲词令间。非有矢石劳，亦无文墨烦。兹晨饯行迈，三爵少尽欢。枯桑何萧萧，岁暮风色寒。出入慎尔仪，勿谓贵能官。所希歌皇华，周爰历咨宣。

江上吟拼音解读：

zhěn hén yī xiàn yìn xiāng sāi ，cù chūn shān liǎng wān méi dài 。zhěng jīn chāi shū yù sǔn ，chū xiù hù xià yáo jiē 。chuān zhe duì zhǎi zhǎi gōng xié ，gāng háng chū xiù lián wài 。　　【zhù mǎ tīng 】jì jì yáo jiē ，chūn rì lán shān jǐng wù guāi 。kùn rén tiān sè ，bú kān shū xǐ bàng zhuāng tái 。lí huā jì mò yù róng shuāi ，hǎi cháng líng luò yān zhī bài 。zì cái huá ，jīn chūn gèng bǐ qián chūn shà 。　　【qiáo pái ér 】zhǐ jiān ér dàn pò sāi ，lèi zhū ér zhèn zhǎng zài 。zì cóng tā qù le yān yān hài ，zhè bìng biàn zhòng rú shān shēn sì hǎi 。　　【yàn ér luò 】lǎn chā zhè yuān yāng jiāo jǐng chāi ，xiū xì zhè hé huān dài 。yōng bǎ zhè luán huáng jǐn rù pù ，chóu jiāng zhè fěi cuì jiāo xiāo gài 。　　【dé shèng lìng 】líng què ér zào tíng huái ，chē mǎ guò zhǎng jiē 。zhǔn bèi zhe yuè xià xīng qián bài ，ān pái zhe chūn shān hé lèi kāi 。dǎ dié qǐ chóu huái ，pà bú dài níng xīn nài ，mèn jīng yuè nán ái ，wǒ zé pà qīng chūn bú zài lái 。　　【dī dī jīn 】kōng zhe wǒ biàn ěr rè yǎn tiào ，xīn shén huǎng hū ，shī jīng dǎ guài ，mò bú shì báo xìng kě zēng cái ？wǒ yī huì jiā fù rè cháng huāng ，xīn máng yì jí 。háng chū mén wài ，kōng zhe wǒ biàn lì biàn cāng tái 。　　【shé guì lìng 】jiāng yī kuài wàng fū shí wù suǒ yún mái ，dào rú jīn yàn lǚ yīng chóu ，wǎng rě de dié xiào fēng cāi 。jǐ shí néng gòu dān fèng chéng shuāng 、jǐn yuān zuò duì 、yú shuǐ hé xié ？pàn jiā qī jīn chūn zuǒ cè ，hǎi táng kāi bú jiàn tā huí lái 。xiǎng ǎn nà duō cái ，liǔ mò huā jiē ，mò bú shì xiè guǎn qín lóu ？duō yīng zài zǒu mǎ zhāng tái ！　　【wěi shēng 】lái shí jiē chī wǒ yī huì xián dùn shuāi ，wǒ kě biàn bú bǐ qí tā xìng gé 。nà qí jiān xìn rén bān nòng de ěr duǒ ér lái jiū ，bǎ ǎn nà báo xìng de jiāo cái miàn pí shàng guó 。
péng lái shān shàng bái yún gōng ，páng fó xiān jiā yù chì sōng 。suì gǎi bú fáng yáo cǎo lǜ ，chūn lái yòu jiàn xiǎo táo hóng 。dān shā céng wèn róng chéng zǐ ，yù yè zhēn chuán bái tù wēng 。yù bǎ qīng náng yǔ jun1 shuō ，nián lái wàn lǜ sì chéng kōng 。
wéi cǐ xià dé dé huī tái 。liǎng lóng zài yù yán jīng lái 。
shǎo nián yóu shàng guó ，míng guàn lǔ zhū shēng 。xī cǐ sān chūn bié ，piāo rán wàn lǐ háng 。chéng huān huái cǎi fú ，zòu fù wàng jīn jīng 。suì wǎn wú jiāng qù ，shān tián yù kè gēng 。
guà guàn zǎo yàn chéng míng lú ，wén cǎi fēng liú yì zì rú 。shì cǎo yān yún shēng bǐ zhá ，yǐ lóu xīng yuè mǎn jiāo xū 。cái gāo sī mǎ céng nán shǔ ，guān sì yú qīng lǎn zhe shū 。tiān shàng cí yuán shuí dú bù ，fēn fēn kōng zì xiào qián lǘ 。
ruò líng gěi jiāng mìng ，qìng shé qū yuán mén 。jun1 móu bú kě cè ，shé chōng cí lìng jiān 。fēi yǒu shǐ shí láo ，yì wú wén mò fán 。zī chén jiàn háng mài ，sān jué shǎo jìn huān 。kū sāng hé xiāo xiāo ，suì mù fēng sè hán 。chū rù shèn ěr yí ，wù wèi guì néng guān 。suǒ xī gē huáng huá ，zhōu yuán lì zī xuān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

江上吟相关翻译

①遭逢：遭遇。起一经，因为精通一种经书，通过科举考试而被朝廷起用作官。文天祥二十岁考中状元。干戈：指抗元战争。寥落：荒凉冷落。一作“落落”。四周星：四周年。文天祥从1275年起兵抗元，到1278年被俘，一共四年。
①谗言：毁谤的话。迁客：被贬职调往边远地方的官。

江上吟相关赏析

浣花溪上见卿卿，眼波明，黛眉轻。绿云高绾，金簇小蜻蜒。好是问他来得么？和笑道：莫多情。
从“城郭类村坞”，到“仿佛似酒栌”十四句，是作者对自己冀州道中所见的描绘。 “城郭类村坞，雨雪苦载途”。以前， 曾是繁华都城的所在地，而今，城市却象山间的村庄一样凋弊；荒凉雨雪交加，充塞道路，害苦了行路的客人。这两句，作者用凋弊的城市和寒冷的雨雪展示出了冀州的荒芜和凄凉。

作者介绍

刘澜 刘澜（公元？年至一二七六年），字声源，号让村，天台人。生年不详卒于宋端宗景炎元年，即公元一二七六年卒。尝为道士，还俗。举唐诗，有所悟。干谒无所成。澜亦能词，绝妙好词中录存三首。